Beni çok şaşırtan bir seri oldu. Özellikle ikinci ve üçüncü kitabında aklımın ucundan bile geçmeyecek olaylar gelişti. Çok duygulandığım kısımlar oldu.Son kitapta hastalığın sebebini ortaya çıkıyor,Ruby artık tamamen bir lider oluyor ve uzun yıllar süren esaretin ardından çocuklar özgürlüğe kavuşuyor. Kitabın son sayfalarına kadar olan kısım aksiyondan çok plan,strateji ve dövüş antremanları üzerineydi. İlk kitaba göre heyecanlı ama ikinci kitaba göre durgundu.İlk iki kitaba göre aşk biraz daha yoğundu. Ruby ve Liam harici bir başka çift daha doğdu. Oldukça akıcı ve güzeldi ama ben sonunu beğenmeyenlerdenim niye diye soracak olursanız bundan sonrası SPOİLER içerecek o yüzden seriye başlamayanların okumasını tavsiye etmiyorum Cole'ün ölmesi beni çok üzdü. Son kitapta oldukça sevmiştim onu. Kitabın sonunda hayatta olacağına,mutlu olacağına o kadar emindim ki öldüğünü öğrenince gözlerim doldu. Zu'nun konuşmasına belki bir çok kişi sevindi ama ben aynı derecede mutluluk hissetmedim. Çünkü Zu'yu benim için özel kılan konuşmamasıydı. Konuşmadan favori karakterlerimden biri olmuştu. Ve son olarak Clancy. Belki kötü karakter olduğundan sevilmiyor olabilir ama benim sevdiğim bir karakterdi. Ruby'den daha çok seviyordum. Çocuğun üzerinde sayılarca test yaptılar,işkence ettiler ve izni olmadan ameliyat ettikten sonra diğer çocuklara seçme hakkı verildi. Şimdi bu çocuk kötü olmasın da ne olsun. Belkide Ruby'nin hafızasını silip yerine mutlu anıları koyması en iyisiydi. Sam'in sonunda her şeyi hatırlamasına da çok sevindim. Bir çok kişi bir şekilde mutlu sonuna ulaştı. Cole ve Jude hayatta olsaydı mükemmel bir son olabilirdi. Benim genel olarak sevdiğim ve beğendiğim bir seri oldu.
