Size nerden, nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Sanırım Gülşah da kendimi çok gördüğüm içindir ki, okudukça tüylerim diken diken oluyordu. Şahin'in yaşadığını da yaşamayan Kürt kardeşlerimiz de yoktur diye düşünüyorum. Gönül verip sevdiğiniz kadını istemeye gittiğiniz gün babasının " Benim Kürtlere verecek kızım yok" demesinin acısını yüreğimde yaşadım. Tüm dünyanın görebileceği uzunlukta bir orta parmağım olmasını çok istedim ! Ben de sevdim bir Kürt adamını. Bunu da gururla söyledim herkese. Okuduğum her satırda kendimi hissetmemin sebebi buydu belkide. Sevilmez mi zaten böyle adamlar .... Canından çok severler sizi. Kokunuzu çekmeye kıyamaz, çekeni canından alırlar. Bakmayın siz sağın solun ne dediğine. Seven en güzeliyle sever ama Kürtler bir başka sever unutmayın bunu. Diller ne kadar farklı olursa olsun gönüller hep sevdayı anlatır. Aşkın dili yoktur. Bütün dünya dillerinde aşk hep gönülden gelerek dile yansır. Şahin o gün evi terkeder. -kendi kendime çık git peşinden Gülşah desem de sesimi duyuramadım. Şayet ben olsaydım eğer, kızını çok seven bir babanın, kendi elleriyle mezarını kazışını görmüşsem bırakın durmayı, kapıyı çeker giderdim . Çektiğim kapının parmaklarımı koparacağını bilsem de, dönmezdim. Yolunu yalnız ve Gülşahsız yürüyen Şahin diyarbakıra gider. Ve bir daha dönmez... Li ber eşkate zuwabum ( aşkından kurudum) cümlesinin kalıp almış halini yaşayan Gülşah , yıllar sonra unutamadığı aşkın peşine düşmek için Kürtçe öğrenir. Olurda bir gün yeniden birleşirsek onu gördüğümde Kürtçe şiirler okuyayım diye... Aslan aslandır, dişisi erkeği fark etmez. Yıllar sonra babasının "Diyarbakıra verecek kız yok bende" demesinin üstünden 3 yıl geçer ve Gülşah Diyarbakır'a atanır. Öğretmen olur ve gönüllü olarak oraya yerleşir. Günler sonra da karşılaşır Şahinle. Yine sorunlar bitmez ama. Gönüldeki bir dert, sırtladığın on yükten ağırdır. Vazgeçer Gülşah. Çünkü Şahin yeniden güzel giden bir ilişkiyi ansızın terk edip kaçarak bitirmiştir. Neyden kaçıyordu ki bu adam ? Cehennemi görmezseniz cennet size tatlı olmaz. Ben o cenneti bir yıl önce gördüğümdendir ki Gülşah gibi 3 yıl beklemeyi göze almadan mücadeleye devam etmiştim. He sana noldu Tuğbiş derseniz tam da Gülşah'ın başından geçenler oldu. Ama ben sonunu böyle bitirmedim. Gülşah pek bi batılı çıktı sanırım. Ben davamdan vazgeçersem kendimden vazgeçmiş olacağımı bildiğim için mücadeleme kendi içimde devam ediyorum. Ama şunu bilin ; Gülşah çok yorgun dostlar. Gülşah artık bıktı. Yaşamaktan, çabalamaktan, olmayacak olanı oldurmaya çalışmaktan bıktı. Vazgeçmeyi seçti bu kez Gülşah. Tutunamadığı bu hayattan değil, tutunamadığı sevgi dallarından. Sevmekten ve sevilmek için çaba göstermekten vazgeçti. Bambaşka bir yol seçti kendine. Neyse dostlarım. Kitabın sonunda Gülşah adının gerçekten Şahin olduğu bu adama bir mektup bırakır. Bir daha denk gelemeyeceğiz ama aşkım ellerine birgün ulaşır der... Unutabilmek mümkün değil de Şahinden vazgeçebilmek için evlenir. Bir kızı olur. Ona bu kitaptan asla bahsetmeyeceğini, birgün denk gelirse o Gülşah'ın kendi annesi olduğunu anlamasını bekleyeceğini söyler. Mina Stêrke Ezmana Jî Ber Çawêmin Wendabû.. Gökteki Yıldız Gibi Gözlerimin Önünden Kayboldu.. Kendime Not: Belki de o gün bakışlarımı kaçırmış olsaydım, bugün aklımı kaçırmış olmayacaktım. Seven herkese hitaben.... Sevgiyle kalın

Bir Kürt SevdimDilek Bilgiç Esen · Müptela · 20224,923 okunma

·

1.110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba AYDIN