Gelelim üçlemenin sonuncusu olan “ Benim Üniversitelerim”e “Ve... üniversite okumaya gidiyorum. Hem de Kazan Üniversitesi’nde!” Diye başlar Gorki bu eserine. Kazan’a gider ama hayatın acımasızlığı orada da yalnız bırakmaz Gorki’yi. Bu eserinde anlattıkları 20’li yaşlarına tekabul ediyor. Çok sevdiği ninesini kaybetmiş. Artık çok daha yalnız ve kimsesiz bir birey olarak yaşamını sürdürme mücadelesi veriyorken bir gün intihara teşebbüs eder. “ Aralıkta, canıma kıymaya karar verdim. ... Pazarda bir trampetçinin içinde dört mermisi olan tabancasını satın aldım ve kendimi tam kalbimden vurmayı umarak göğsüme ateş ettim. Ancak kurşun yalnızca ciğerimde bir delik açmıştı. Bir ay kadar hastanede yattıktan sonra, dünyada benden daha aptal birinin olmayacağına iman etmiş olarak ve utançtan yerin dibine geçerek yeniden fırında çalışmaya başladım.” Pek çok sebepten mütevellit üniversite okuyamaz. Çalışmak zorunda kalır. Okumayı da asla ihmal etmez. Daha çok okur daha çok öğrenir. Farkındalığı daha çok artar. Elbette söyleyecek daha çok kelam var bu eserine dair de. Ben en iyisi burada bırakayım.:) Maksim Gorki, seni pek sevdim. İyi ki geçmişsin bu dünyadan, iyi ki yazmışsın. İyi ki okudum. :) En beğendiğim alıntıları bir kez daha paylaşmadan edemeyeceğim. “Sadece kendim için.” - Yargılamakta, kınamakta, ayıplamakta acele etmeyin! Bu en kolay yoldur; kendinizi bu tür kolaycılıklara kapılmaktan alıkoyun. Her şeye sakin, soğukkanlı bir şekilde bakın ve bu sırada yalnız bir şey düşünün: Her şey geçer, her şey iyiye doğru değişir. Ha, bu uzun mu sürer? Daha iyi ya ne kadar uzun sürerse değişim o kadar sağlam olur! ... “İnsanlar unutma ve avunmanın peşinde, bilginin değil!” ... “İnsan ne kadar az şeyle idare ederse, o kadar mutlu olur; istekler, ihtiyaçlar çoğaldıkça, özgürlük azalır.”

Benim ÜniversitelerimMaksim Gorki · İş Bankası Kültür Yayınları · 20169bin okunma

·

248 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda