Sultan VI. Mehmed Vahideddin, ailesinin hitabıyla "Şahbaba". Sultan Abdülmecid'in son çocuğu. Küçük yaşta hem annesini hem babasını kaybetti. Kendisine Sultan 2.Abdülhamid sahip çıktı. Veraset sıralamasına çok gerilerde olduğu için tahta çıkması beklenmiyordu. Hayatını mütevazı şekilde geçiriyordu ki gelişen olaylar silsilesiyle kendisini birden tahtta buldu hem de en olmadık zamanda. Tahta çıktıktan tam 119 gün sonra Mondros felaketi gerçekleşti, Sultan'ın elinden hiçbir şey gelmiyordu. Sonra bir karar alındı: 19 Mayıs, bir devlet operasyonu. Kurtuluşun Anadolu'dan geçtiğini fark eden Sultan Vahideddin kendisini yakından tanıdığını zannettiği yaverini Mustafa Kemal'i Anadolu'ya gönderdi. Hem de hiç kimsenin sahip olamayacağı olağanüstü yetkilerle. Kendisinin rolü artık zaman kazanmaktı. Yıl 1922'yi gösterdiğinde kendisi ihanete uğradığını söylüyordu. Ancak "şahsen ben kaybetsem de devlet kazanacak.(s.311)" düşüncesiyle vatanından hicret etmek zorunda kaldı. Sürgüne giderken yanına alabileceği mücevherleri bırakarak gitmesi sebebiyle sefalet içerisinde son günlerini yaşadı. Öldüğünde tabutuna dahi haciz getirildi. Aradan neredeyse 100 yıl geçti ancak hala hain miydi diye soruluyor. Cevabı kendisi seneler öncesinde veriyordu: "Biz her şey olabiliriz. Cahil, tecrübesiz, hatalı bir siyasete kapılmış olabilir ve zararlar da verebiliriz ama Osmanoğlu olarak nasıl vatan haini olabiliriz?" (s.144) Murat Bardakçı'nın tarafsız bir üslupla ve özenle hazırladığı ve onlarca sayfa kaynakçasıyla okuyucusunu ikna edebilen bir kitap olmuş. Vahideddin hakkında hamasi duygularla uydurulan yalanlara belgelere dayalı gerçeklerle cevap veriyor.

ŞahbabaMurat Bardakçı · İnkılâp Kitabevi · 2018387 okunma

·

725 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yücel Ceyhan