Size de oluyor mu bilmiyorum... Mesela bir kitabı okuyorum ve bazen bir sayfayı okumayı bitirdiğimde aslında o sayfayı hiç okumamış gibi hissediyorum, aklımda hiçbir şey oluşmamış ve dikkatsizce okumuşum.
Keşke bu kayıp zamanları hayatımızın sonuna uzatma olarak ekleyebilseydik…
Marcel Proust da "Swannların Tarafı" adlı kitabının başında bu konuya değiniyordu. Çok doğal bir olay diye düşünüyorum. En odaklı okuyuşumuzda bile bir kelime bize bir anıyı hatırlatır ve ona gideriz -çaya batırılan çikolatayla anımsanan bütün Combray kentinin çay fincanından fışkırması gibi.
Aslında bilincimiz o sayfayı, kelimeyi, nesneyi vb. şeyi kaydediyor. Ama bizler, zihnimizdeki düşünce sayfalarının ya da sekmelerinin birini tamamlamadan, üst üste düzensiz bir şekilde birbirinin üzerine koyuyoruz daha doğrusu fırlatıyoruz. Sonra da ne okuduğumuzu, ne aradığımızı, ne düşündüğümüzü unutup karıştıyoruz. Böylece zihin karmakarışık bir hal alıyor. Önce düşünce sekmelerimizi düzenli hale getirmek gerek ama düzenli bir zihin de zor gibi.
Neyse, şimdi kitap okumaya dönmeyelim... Ne okumuştum ben şimdi, ne anlatılıyordu sayfada? Neden anlamadım!
O arada zihnim: Acaba insanlar şuan 1000k'da ne yorumlar yazdı? Yıllar sonra eurovision a katılacakmışız. Bugün yasaklar gevşetilir mi, sinemalar açılır mı, pazar yasakları kalkar mı acaba?
Ben de de oluyor. Çünkü kafama birden düşünceler hayaller geliyor aa bir bakmışım 2 . Sayfaya geçmişim sonra vicdan yapıp çevirip tekrar okuyorum ama diyorlar ki, bu sefer de tekrar okuma çünkü hızın düşer sen fark etmeden aklına zaten girdi diyorlar da...
Bence ben geri dönüp okumaktan yanayım yoksa vicdanım rahat olmuyor anca kendimizi kandırıyoruz.
Bir de ben dışarı da kitap okuyamiyorum mesela ormana gölete gideyim diyorum oralarda odaklanamiyorum çünkü aklım ve gözlerim manzarayı seyretmeye dalıyor hem de saatlerce..
Bende de olur bazen. O gibi durumlarda okumayı bırakır, dikkatimi kitaba veremeyişimin nedenleri üzerinde düşünürüm. Bu esnada el işi yapmak düşünmeye faydalı olur. Neyse, kitap okumak berrak bir kafa istediğinden ötürü bu durum kafamın berrak olmadığını anlamamı da sağlar, ki bu kendi ruhiyatımı belirlemem adına güvenilir bir kaynaktır. İnsan bazen kendi ruhiyatının farkında olamayabiliyor. Sonuç olarak, kitap okuyamıyorsanız çözmemiz gereken bir mesele vardır. Ya da sadece kitap ilginizi çekmiyordur, veya okuyasınız yoktur.
Tam kitabın ortasında durup duvara bakıyorum 200 sayfa boyunca ne anladım diye. Özellikle kurgu dışıysa 🤦♀️
Eveeet üstelik bazı kitaplarda sayfalar sonra fark ediyorum..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.