Yasemin Bozkurt: "Sarı": Sarı Bir ara sokakta öldüm... Dün Öylece yani. Birdenbire Boşluğa düşer gibi, sarı bir sessizliğin içinde Granit duvarlı binanın anlamsızlığına, Şehrin boşu boşunalığına içerlerken Bırakmışım son nefesimi kaldırıma...

Bir ara sokakta öldüm... Dün Öylece yani. Birdenbire Boşluğa düşer gibi, sarı bir sessizliğin içinde Granit duvarlı binanın anlamsızlığına, Şehrin boşu boşunalığına içerlerken Bırakmışım son nefesimi kaldırıma Bitmiş, Öylesine yani. Birdenbire Yan binadaki otel odasından izliyordu oğlan Yüz ifadesini göremesem de Anlamış mıydı acaba öylece oturmadığımı? O sokakta bitti her şey Öğleden sonralarını bir bardak sütle geçiştiren Apartman sakinlerini düşlerken Sıkıntıdan Ölmüşüm... Dün Arka odada ütü yapıp Buharını burnuna çeken kadını, Mutfağında her öğün için soğan doğrayıp Gözyaşını kabuklara saklayan Madam Mari'yi Kocasıyla artık sevişemediği için, Kapı komşusu gar sabunu satan adamı düşleyen Servi'yi Düşündükçe Ölüvermişim... Dün Böylece bitmiş yani, Birdenbire Sıkılıvermişim derinden zahir. Tutunca da nefesimi Portakal kabuklarıyla çay demini döktükleri çöpe İki kedi de bulanınca Kaldıramamış nefsim demlenmiş portakal kedilerini Balkabağı mevsimi bile değilken Dönüşüvermiş her şey baldan kabağa Ve saat henüz 12'yi vuramamışken Kalkmış otobüsler durmamaya Mecal mi bulamamışım, yere döktükleri bala mı basmışım Hatırlamam ama Öylece kalakalmışım, kalkamamışım. Şehrin insanı haberdar değil mi bu öldüresiye sıkıntıdan? Vagonlar boş, birkaçı kiremit taşıyor topraktan Kayıklar da serseri misinalar Otobüsler kimseyi almadan durup durup geçiyorlar duraktan Arabalar yürüme mesafelerini öldürüyor her gün, her öğle, her gece Bisikletleri balkonlarında unutanlar Her an yağmur yağsın diye dua ediyor Üç öğün yemek yiyip, dört öğün uyuyorlar Buna rağmen erken uyanıp, geç yatıyorlar. Aynı kuru kahveciden gün aşırı -iş olsun diye Yüzer gram kahve alıp evde, iş olsun diye öğütüyorlar Ve bir gün bile sormuyorlar öğütülmüşünü Kimse sormuyor iş olsun diye yapılan iş, iş midir diye? Bunlar olurken ölmüşüm o ara sokakta Balkondaki beyaz brandalar rüzgarla sökülürken Sökülüvermişim Şişip patlayan bir eteğin dikişi gibi Sıkıntı işte Ya da ölmek yerine İki adım yol yürüyeydim de Konuşuverse miydim şu gelin çiçeğiyle. Gitmek yerine...?

Jehan Barbur

102 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yasemin Bozkurt