Gönderi
64 syf.
10/10 puan verdi
Ekim-Aralık 2019 sayısıyla yayın hayatına başlayan Sadece Şiir Dergisi, adıyla malum sadece şiir dergisidir. Dergiyi, 5.sayısı olan Ocak-Mart 2021 sayısıyla tanıdım, okudum. 6.sayıyı heyecanla bekledim. Biraz gecikmeli yayına çıktı. Normalde her mevsim bir dergi şeklinde (yılda 4 sayı) planlanmış, bakalım nasıl devam edecek. Tek bir türde hele de şiir türünde bir yayıncılık zordur, ekonomik değildir, dahası kaliteyi yakalama, iyi şiirlere yer verebilme sorunuyla karşı karşıyadır. Malum çok dergi var ve yayınlanma kalitesine sahip şair/şiir sayısı sanılanın aksine azdır. Üstelik derginin yayın politikalarını da hesaba katarsak, iş daha da zorlaşır. Bütün bu zorluklarına karşın dergiyi bize sunan ekibe teşekkür ediyorum. (Yayın sahibi: Kafa Grup, Genel Yayın Yönetmeni: Umay Umay, Editör: Serkan Türk, ve diğerleri hatta ve özellikle de şairler). Bizim (şiirseverlerin) bu tarz yayınlara ihtiyacımız var.
Sadece Şiir Dergisinin 6.sayısında, farklı tarzlarda ve güncel yorumlara uygun şiirler -biri hariç / çok eski bir şiir- (yanlış saymadıysam toplam 48 şiir) yer alıyor. Dergide ayrıca Şair Haydar Ergülen'in bir anı yazısı, Şair Adnan Özer'in şiir üzerine yazısı, Şair Onur Şahin ile ve de Şair Ceren Biber ile şiir üzerine söyleşi yer almaktadır.
Şükrü Erbaş, şiirinde eşi Hatice'ye ver vermiş, dokunaklı bir şiir: "Ayrılık nasıl bir yalnızlık Hatice / İnsan sevdiğinin ağlamasını özler mi...." Öncesinde ne şunu diyor:
"İnsan yaşlanınca
Görüyor zamanı.
Sonra çırpına çırpına
Çocukluğuna koşuyor."
Diğer şiirleri ayrımlamak, birini öne çıkarmak pek işime gelmiyor. Değerlendirmek pek haddim değil, iyi şiirler var. Daha önceden bildiğim, şiirlerini okuduğum Oya Uysal, Serkan Türk, Selçuk Küpçük, Ercan y Yılmaz, Cihat Duman var... Dergi, son sayfasında yer alan Osmanlı dönemi şairlerinden Nigar binti Osman'ın (1856-1918) "Feryad" adlı şiiri ile bitiyor: "....... / Ya Rab ne için zar-ı Nigarı şu cihanda / Na-şad edecek çoksa da bir şad edecek yok."
Ceren Biber ile yapılan söyleşideki şu fikri, düşüncemi desteklemesi bakımından, heyecanla karşıladım: "Ne dediği belli olmayan ve sayıklayan şairlerden ziyade sade ve konuşan şiirleri severim". Son dönemlerde belki 2000 kuşağı şiiri de denilen, yarı uykulu, uçmuş vaziyetteyken yazılmış sayıklamaları şiir zanneden bir anlayış var. Daha sade, açık yazılan şiirler sanki basit şiirmiş gibi bir algı var. Bir şiir ne kadar anlaşılmazsa iyi şiirdir, ne kadar anlaşılırsa şiir değildir ya da basit bir şiirdir anlayışı mevcut.... Ne yazık ki bu garabeti başımıza açan İkinci Yeni şiiri... Nazım Hikmet, Necip Fazıl, Attila İlhan, Şükrü Erbaş daha nicesi basit şairler değil ama daha anlaşılır yazmamışlar mı? Mesela Haydar Ergülen mistik ve imgesel yazsa da aslında anlaşılabilir bir şair... Ne yazık ki bu yeni dönem şiiri çok nadir örnekleri hariç iç açıcı değil. Bu öznel düşüncem tabi...
Şiirseverlere hatta şiir yazmak isteyenlere en önemli tavsiyem şiir dergilerini takip etmeleridir. Sadece Şiir Dergisi gibi şiir dergilerine bakmaları, yeni neler yazılıyor ve nasıl yazılıyor konusunda fikir sahibi olmaları için önemlidir. Hem kendi yazma estetiğine ulaşmak için hem de kendini ayrıştırabilmek için bu tarz okumalar kanımca faydalıdır.
·
1 plus 1
·571 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.