Açıkçası benim incelemem hafif kalmış olabilir, Proust'la ismi bir arada anılan Joyce, okusaydı kitabını muhtemelen küfür kafir düz giderdi. Ben ancak mezarına havan topu attım sadece. İkinci kitabı okurken de kendisiyle bir türlü barışamadım, ikinci kitabın incelemesinde de roket atmayı düşünüyorum. Kayıp Zamanların İzinde serisine, Finnegan Uyanması'na ayırdığım vaktin çok üzerinde bir zaman ayırıyorum ama sağolsun Proust'un o yüksek edebiyatı, muhteşem dili, benzetmeleri ve bitmek bilmeyen betimlemeleriyle zor ilerliyorum. Bu demek değildir ki kitapları kötü. O nedenle 8 puan verdim zaten. Yazdıklarım biraz da benim öznel yargılarımdan oluşuyor ama seriye aynı anda başladığım arkadaşlarım da yolda telef oldular, ben de telef olmamak için Joyce'a tutunuyorum hunharca. Ben Marcelciğimin ne küçüklüğünü ne de gençliğini sevebildim. Yetişkin haline de bakacağız artık.