"Emin ol, dünyada hiçbir şeyden zevk almıyorum. Bütün bu tatsız günler içinde yalnız seni arıyorum." "Yalnız Seni Arıyorum" Orhan Veli'nin Nahit Hanım'a 1947-1950 yılları arasında gönderdiği mektuplardan oluşuyor. Mektuplarda ortak dostlardan, günlük hayattan, Orhan Veli'nin bir türlü rutine binmeyen iş hayatından, Nahit Hanım'ın yer yer yazarımızı çok üzen sitem ve kıskançlıklarından ve bol bol da ikili arasındaki aşktan söz ediliyor. Kısacası hayattan... Bazen mektupların arası açılıyor, mektup yerini telefona bırakıyor, yüz yüze görüşülüyor ama Orhan Veli'nin özlemi hiç bitmiyor. Sanırım o zamanın sevgilerini bizim nazarımızda bu denli kıymetli ve sağlam kılan da bu özlem. Her an konuşamamak, birbirinden sıkılacak kadar hasret giderememek... Keşke mektup devrine geri dönsek diye düşünmedim değil ama aradan geçen zamanı düşününce hemen vazgeçtim bu temennimden. :) Daha önce adını duymadığım bir kitaptı "Yalnız Seni Arıyorum". Güzel bir tevafukla karşıma çıktı ve iyi ki de çıktı. Baştan söylemeliyim ki eğer bu türde yazılmış kitapları seviyorsanız okumalısınız. Mektuplardan oluşan kitapları okumak beni nedense hep çok etkiliyor. Bu türdeki kitapları okurken Stephan King'in 22.11.63 romanındaki Jake Epping oluyorum bir anda. Gelecekten gelen, hangi tarihte ne olacağını bilen biri gibi. Sanki şiirlerini, diğer kurgu eserlerini hayranlıkla okuduğumuz yazarlar, hayatlarına bir pencere aralamış da ben de büyük bir keyifle o pencereden başımı uzatıp hayatlarına bir noktadan ortak oluyormuş gibi keyifleniyorum. Hep elinde bir kalemle yahut bir daktiloyla masa başında hayal ettiğim yazarlar ve şairler; satırlara işledikleri sevgileri, hayat meşguliyetleri, parasızlıktan, hastalıktan yakınmaları, üzüntüleri, mutlulukları ile o masa başından kalkıyor da sokağa çıkıyor ben de o sokağa onların ardı sıra adım atıyor ve bir noktada o yazarla tanışıp hasbihal ediyormuşum gibi. Kitaba başlamadan Orhan Veli'nin hayatını teferruatlı okuyunca 14 Kasım 1950 yılında hayatını kaybettiğini öğrendim. Kitap boyunca hep şunu düşündüm acaba ölümüne bu kadar zaman kaldığını bilse ne yapardı? Kitap ilerledikçe mektuplarda işlenen bu sevginin, hayat gailesinin bir yerde ölümle sonlanacağını bilmek, yazar habersizken kalan ömrünü biliyor olmak hüzünle harmanlanmış bir burukluk hissini beraberinde getirdi. Ama genel olarak sevdiğim, okurken keyif aldığım bir kitap oldu. İncelememi burada noktalıyor ve okumak isteyenlere şimdiden keyifli okumalar diliyorum. :)

Yalnız Seni ArıyorumOrhan Veli Kanık · Yapı Kredi Yayınları · 20243,557 okunma

··

1.786 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra...⚘⸙