"Bir bulut kaynıyor Sivas elinde..."
1993'ün daha ilk ayında, 12 Eylül'ün habercisi 24 Ocak Kararları'nın yıldönümünde, Cumhuriyet'in ve laikliğin ödün vermez savaşımcısı Uğur Mumcu öldürülmüştü. Bu cinayet, laiklik düşmanı bir tehlikenin ülkemizi iyice kıskacına aldığının göstergesiydi.
Çağdaşlığın, Cumhuriyet'in, laikliğin, aydınlığın düşmanlarının, üstelik ne yazık ki Cumhuriyet'ten beslene beslene canavarlaştıklarının önemli bir adımıydı. Canavarlık yetmemiş olmalıydı ki, 2 Temmuzda Sivas'ta insan kıyımı, aydınlık katliamı yaşadık. Kara güçlerin bayrağı gölgeledi yaşamımızı.
Acıyı ve utancı yaşadık.
Acıyı yaşadık, şenliğimizi ölümlerle doldurdular. Utancı yaşadık, Cumhuriyet'in temelinin atıldığı kentte Cumhuriyet'in dumanlarla boğulduğunun tanıklığı düştü payımıza. Kimi dostumuza, abimize, ablamıza, kardeşimize de ateş düştü pay olarak. Yandık karanlık bir yangının ateşiyle.
Böyle bir acıyı ve utancı yaşamak ne zor!
Bu acı ve utançla, Sivas'ta Madımak Oteli'nde yakılarak öldürülen 33 sanatçımızdan ve iki otel görevlisinden, onların yaşama özgürlüklerini koruyamadığımız için, insanlık adına özür diliyoruz. Ülkeyi sarsan insanların yüreklerini burkan, acıtan, ağlatan, çocuğundan yaşlısına milyonlarca insanı irkilten ve düşündüren, utandıran bu yangında canlarını yitiren 35 insanı sevgiyle, saygıyla, aydınlık bir Türkiye özlemiyle anıyoruz, anacağız.
İşte onlar:
Asım Bezirci: Araştırmacı, yazar, eleştirmen.
Metin Altıok: Şair, yazar.
Behçet Aysan: Şair, doktor.
Nesimi Çimen: Ozan, gezgin, üç telli curanın son üstadı.
Muhlis Akarsu: Bağlama ustası, folklor araştırmacısı.
Edibe Sulari: Halk ozanı Davut Sulari'nin kendisi gibi ozan olan kızı.
Hasret Gültekin: Bağlama ustası, halk müziği sanatçısı, söz yazarı, besteci, yapımcı.
Uğur Kaynar: Şair.
Asaf Koçak: Karikatürist.
Muhibe Akarsu: Muhlis Akarsu'nun eşi.
Erdal Ayrancı: Fotoğraf sanatçısı, tiyatrocu.
Carina Cuanna: Araştırmacı.
Sehergül Ateş: Memur, öğrenci.
Muammer Çiçek: Tiyatro oyuncusu ve yönetmeni.
Gülender Akça: Öğrenci
Mehmet Atay: Tiyatrocu, fotoğrafçı.
Sait Metin: Tiyatrocu.
İnci Türk: Eczacı, semahçı.
Huriye Özkan: Eczacı, tiyatrocu.
Gülsüm Karababa: Öğrenci, ressam.
Murat Gündüz: Öğrenci, semahçı.
Ahmet Özyurt: Öğrenci, semahçıi.
Handan Metin: Öğrenci.
Yeşim Özkan: Öğrenci, tiyatrocu.
Serpil Canik: Öğrenci, semahçı.
Serkan Doğan: Öğrenci, semahçı.
Yasemin Sivri: Öğrenci, semahçı.
Belkıs Çakır: Öğrenci, semahçı.
Nurcan Şahin: Öğrenci, semahçı.
Özlem Şahin: Öğrenci, semahçı.
Asuman Sivri: Öğrenci, semahçı.
Menekşe Kaya: Öğrenci, tiyatrocu.
Koray Kaya: Öğrenci.
Şeriatin "kuvveden fiile geçmesi" ve bir ayaklanma denemesi olan bu katliamcıları, "halk" tanımlamasıyla hoş gören yüksek politikacıları tarih ve aydınlık bağışlamayacaktır.
Madımak'ta yakılan, bilim ve sanat aşkıydı. Yaşamın, barışın, kardeşliğin sevdasıydı. Yakılan kültürlü ve aydınlık gençleri, çocukları, genç kızları, doktorları, eczacıları, mühendisleri, mimarları, şairleri, tiyatrocuları, halkbilimcileri, edebiyat bilimcileri, karikatürcüleri, ressamları, müzikçileriydi güzel yurdumuzun. Laiklikti, Türkiye'ydi, Cumhuriyet'ti, aydınlıktı, çağdaşlıktı yakılan. Unutmayın, unutturmayın! Yoksa, aydınlığa çıkamaz karanlıklar...
··
1.922 görüntüleme
Offf of. Yüreğimin köşesine geldi oturdu bir sancı.
Beddua ve küfür edince, bir nebze de olsa hafifler gibi oluyor o sancı, tavsiye ederim...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.