Merhabalar, bugün size son günlerde okuduğum ve gerçekten çok sevdiğim “İçimdeki Müzik” adlı kitaptan bahsedeceğim. Kitabımız neredeyse on bir yaşındaki Melody Brooks hakkında. Yürüyemiyor, konuşamıyor veya yemeğini kendi yiyemiyor. Biz de onun yaşadıklarını ve zihnini okuyoruz. Kitap bizi duygulandırmayı da, güldürmeyi de başarıyor. Okurken birçok duyguyu hissedebilirsiniz. Kitabı çokça öneriyorum, önermemin sebeplerinden birisi fazlasıyla anlamlı olması. Melody ile empati kuruyorsunuz, her sayfada. Kelimelerin, konuşabilmenin önemini anlıyorsunuz. İkinci sebep ise, fazlasıyla akıcı ve kolay biten bir kitap olması. Puntoları zaten fazlasıyla büyük, bir de bir çocuğun bakış açısıyla okuduğumuzdan fazlasıyla keyifli geliyor. Bir çocuğun ağzından anlatıldığı ve çocuk kitabı olarak adlandırıldığı için bu kitabı okumayı düşünmeyenler vardır büyük ihtimalle. Buradan onlara sesleniyorum, okuyun ve okutturun! Çocuklarınıza, tanıdığınız çocuklara okutturun bu kitabı. Size de okumanızı çokça öneriyorum, okurken fazlasıyla duygu karmaşası yaşayacaksınız. Gelelim bana... Ben bu kitabı dört yıl kadar önce almıştım, yıllardır kitaplığımda okunmayı bekliyordu. O zamanlar yaşıma uygun diye almıştım, büyüdükçe de okumaya elim gitmedi. Şimdilerde ise birkaç sayfa okuyup bırakırım diye elime aldım, bir bakmışım kitap bitmiş. Gerçekten çok sevdim kitabı, sanırım Melody’i asla unutmayacağım. Özellikle 122. sayfa, kitapta duygulandığım ilk yer olmuştu. Sadece öneriyorum, alıp okuyun. • Alıntılar: “Her çocuk özeldir.” “Düşüncelerin kelimelere ihtiyacı vardı. Kelimelerin de sese.” “Hepimizin engelleri var. Sizinki nedir?” “Uçabilsen ne yapardın?” “Gitmeye korkardım.” “Düşmekten mi korkardın?” “Hayır. Çok iyi hissettirmesinden ve sonra uçup gitmekten.” — 10/10