samimi öykülerle dolu, etrafımızda gördüğümüz insanların başkahramanı olduğu bir öykü kitabından bahsetmek istiyorum. İçinde on bir öykü bulunan “Apartman Kamil”. Öncelikle öykülerin çoğunun temelinin dolu olduğunu söyleyebilirim. Yazar birikimini çok iyi kullanmış hikayelerde. Farklı renkler, göndermeleri incelikle işlemiş. Sağlam bir temel üstüne kurulan hikayeler de bir çırpıda okunuyor ve okuduktan sonra mutlaka bir tat bırakıyor. Hikayeler 1. Kişi anlatımıyla yazılmış. Durum ağırlıklı hikayeler. -ki olaydan daha ilgi çekici bulmuşumdur her zaman-. Kişilerin hisleri, düşünceleri sade, samimi ve net bir şekilde verilmiş; özellikle iç konuşma tekniği başarıyla kullanılmış ki bu da hikayelerin okuyucuda daha canlı olmasını sağlamış. Hikayelerin en sevdiğim tarafı genellikle anlatıcı tarafından tanıtılan bir başka karakterin detaylarının başarılı bir şekilde verilmesi. O kadar canlı anlatılmış ki karakterler, siz de anlatıcıyla beraber seviyor ya da nefret ediyorken buluyorsunuz kendinizi. En sevdiğim hikaye “Evimiz” oldu. Karakterleriyle, geçim sıkıntılarıyla çok gerçekçi ve sonuyla da çok etkileyici bir hikayeydi. Bir İstanbul’daki karşılaştırmalar, diğer İstanbullar ve “anlatıcının İstanbul’u” arasındaki tezatı da çok sevdim. Kullanılan mizahi üslup da akıcılık katıyordu hikayelere. Sonuçta iyi ki denk gelmişim ve almışım dediğim bir hikaye kitabı oldu. “Olsun istediğim birçok şey olmadı. Mutedil kaygılarla önünden geçiverdiğim arzular kayboldu. Renkler belirsizleşti. Görmemeye, duymamaya, bilmemeye ayarladım kendimi. Şiddet oradaydı. Aldanış bakiydi. Üzerimize biçilen kıyafetler tam oturmuştu. Camilerden çıkılıyor, mağazalara giriliyor, konteynırlardan çöpler saçılıyordu sağ sola…”

Apartman KâmilFatih Parlak · Kuzey Işığı Yayınları · 202132 okunma

··

183 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlknur Kılıç