BİR EYLÜL AKŞAMINDA SEN GİTTİN GİDELİ BENİM ELİM KOLUM KIRILDI
Sana üşüdüğüm gecelerde, kokunu örtünüp seninle uyumayı istedim.. Seni aslında, defalarca gecelere ve gündüzlere böldüm.. Sana vardığım yolculuklar, sana adadığım dualar oldu.. Düne adını verdiğim zamanlarım, yarını seninle düşlediğim takvim yapraklarım oldu.. Ben kopardım kendimi defalarca takvimlerden, defalarca kaldım; sana varılası yollarda.. Seni kaç kere özlersem özleyeyim, seni kaç defa gündüz ve gecelere bölersem böleyim hep yarım kaldım.. Hep eksik kaldım.. Ve eksildim.. Ve azaldım.. Seni sevdim, tabii de sevdim.. Ama seni sevmek çok şeyi aldı benden.. Sandın ki, kolaydı seni beklemek... Sandın ki, günlük bir uğraştı seni özlemek.. Sen, konu ben iken hep ama hep yanıldın.. Bu yüzden işte, benimle birlikte sen de azaldın.. Ne ben eski ben, ne sen eski sen.. Ben istemiştim ki, ben de arttırdığını seninle paylaşayım.. Şimdi senin azalttıklarınla, kır kanaat sevmeye çalışıyorum.. Ve bir gün, sevgine olan bu açlığım, beni ve seni daha Biz olmadan öldürecek diye korkuyorum.. Yazık ama, yazık çünkü yine biliyorum, sen beni yine anlamayacaksın.. Öğrendim, tarih tekrardan, sen yazdıklarımdan ibaretsin.. Oysa ben, yazdıklarımdan fazla ol istedim.. İçime çektiğim nefesim ol, yaşadığım ömrüm ol istedim.. Olmadın.. Olmayı istemedin.. Sen zaten benim istediğim hiçbir şey olmadın..! Olamadın.. Ve artık ben, senin oldurduklarınla seviyorum seni; ama eksik, ama yarım.. Hayat ve seçim madem, varsın adına daha aşk bile diyemediğimiz şeyi, senin tercihlerinle yaşayalım.. Şunu bil ama sen, her istediğini aynı anda seçemez insan.. Her istediğimiz şey aynı anda durmaz hayatımızda.. Ben azalırken hayatında, kim bilir kimleri büyütüyorsun yanında.. Unutma, bende kendini arttırmak fedakarlığa da katlanmak demek.. Vazgeçmek zorunda kalmadığımız bir dünya yok.. Bazı şeylerin bir kısmından, bazı şeylerin tamamından vazgeçmek gerek bazen. Her şeyi istiyorsa insan hayatından, belki taşır ömrünün sonuna dek her şeyi, ama çok çok az, ama hepsinden zerrece.. Ama bazılarını elle tutulabilecek kadar, bazılarını sadece düşüncelerinde yaşatabilecek kadar... Yani, az.. Yaşarsın vazgeçmeden belki ama yaşadıkların yetmez sana.. Aşk da biraz, özlemek de biraz.. Ne sen doyrsın istediklerine, ne yüreğini susturabilirsin.. Şunu unutma, yüreğin bir dili yok, bu başlı başına bir yalan... Canın yandıkça duyarsın sesini bazen... Aslında duymak istersen, duyacağın daha çok şey var.. Ama, onları duymak için de vazgeçmek gibi bir şart var.. Görüyorsun yine işte, gösterdim ve anlattım defalarca, bizim merkezi olduğumuz bir dünya yok etrafımızda dönen.. "Ben" dersen hep 'ben' olursun ömrünce.. Ama "biz" olmak daha başka.. Fedakarlık ister "Biz"lik.. Öğretiyorum sana işte, öğreteceklerim bitmedi daha
telefonda sesini duymak nefes alışlarını içime çektikçe seni hep yanımda hissediyorum bir yıldız kayarda hani Dilek dilersin ya işte sen benim en güzel dilegimdin sen gittin gideli hiç birşeyin ne tadı var ne tuzu içim eksik bir yanım hep yarım gözlerim acı dolu her gece seni içime işliyorum gitttikce artıyor sana olan hasretim özlemim
Seni çok özledim
Umudunu yitirmezsen mucizeler çiçek açar denmiştin umut ve çicekler seninle gitti
....
SERAP ORTAKCI ANISINA YAZDIĞIM KİTABIMDAN BİR BÖLÜM
·
125 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.