Marissa Meyer 'ın yazdığı bir şeyin kötü olma hatta normal ihtimali bile yok. Kadın mükemmel iş çıkarıyor ya... Karakterleriyle, orijinal kurgusuyla, olaylarla, vermek istediği küçük küçük mesajlarla... Ay günlükleri serisi zaten en sevdiğim kitap serisidir, bu üçlemenin de bendeki yeri bir başka oldu diyebilirim. Bu kitapta olaylar hız kazanıyor ve sayfalar ilerledikçe hep aynı şevkle okumaya devam ediyorsunuz kitabı. Merakınıza merak, şaşkınlığınıza hayret katılıyor. Kuşkusuz üçlemenin en iyi kitabı buydu. Kahramanlar ve kötüler ikilemesiyle başlıyordu ilk kitap. Bu iki kelime keskin bir çizgiyle ayrılmıştı. Somut olarak 2. Kitapta geçen ama tam olarak 3. Kitapta karşılığını bulan cümleler ise şunlar : "Hiçbir şey insanların sandıkları kadar açık bir şekilde siyah ve beyaz diye ayrılmaz. İyilik yapmak ile kötülük yapmak her zaman birbirinin zıddı değildir." işte üç kitap da bu fikir etrafında dönüyor. BAYILDIM! Kitaba BA YIL DIM!!! Nova'ya bayıldım. Bir başkarakterin bu denli çelişkilerle dolu olup aynı zamanda bu kadar kararlı olmasına, iç tartışmalarıyla debelenmesine, ihtiyaç duyduğu aileyi asla aramaması gereken bir yerde bulmasına... Adrian'a, konseye, konseyin aslında kusursuz olmayışına, Max'in sadece sıradan bir çocuk olma isteğinin aslında neredeyse gerçekleşmesi imkansız bir istek olmasına, kitaptaki arkadaşlıklara, her iyinin içinde bir kötülük ve her kötünün içinde bir iyilik bulunması fikrine BAYILDIM! Çok büyük bir keyifle, heyecanla okudum kitabı. Kesinlikle tavsiye ederim. Umarım Marissa bizi çok bekletmeden yeni bir esere imza atar. Herkese keyifli okumalar... Seri sıralaması 1)Muhalifler (#49490874) 2)Düşmanlar (#60597350) 3)Süpernova Not: Ya şu kitabın kapak tasarımına bakar mısınız... Bu bile mükemmel... İlk kitaptan son kitaba doğru gidin bakalım kapaktaki karakterler nasıl da değişiyor...