Bu kitapla ilişkimi iyi gitmeyen bir uzak mesafe ilişkisine benzetiyorum. Beraberken sevdim ama yokken özlemedim. Normalde bir kitabı çok seversem gün içinde onu düşünür ve okumak için fırsat kollarım. Bu sefer bunu yaşamadım. Su gibi akan, çok akıcı ve güzel bir dile sahipti. Hiç sıkılmadım okurken. Ama merakımı cezbedecek bir şey de okumadım. 60'lı yıllarda bir gencin içinde bulunduğu birçok aşk üçgeni... Biri bittiğinde diğeri başlıyor ve böyle sonsuza kadar uzanan "seni de sevdim, onu da sevdim" mantalitesiyle devam ediyor. Ben Japon kültürüne çok hakim olmadığım için yadırgamış olabilirim ama bizim toplumumuzda, insan ilişkilerimizden doğan asla romantik ilişkide bulunamayacağımız tabiri caizse yan gözle bakamayacağımız insanlar vardır. Bu yüzden bu aşk üçgenlerinin bir köşesinin ölü olması beni oldukça rahatsız etti. Böyle bir durumda ölen kişinin ruhu acı çekecekmiş gibi hissediyorum. Bir yandan da bizim ülkemizde ölen abinin karısını, merhumun kardeşiyle evlendirmek gibi korkunç olaylar dahi yaşanıyor gerçi. Aslında o kadar da uzak değiliz böyle şeylere. Kitaptaki tüm karakterler varoluşsal bunalım yaşıyorlar. Watanabe'nin çevresinde bulunan herkesin bu kadar kendine dönük olması da biraz tuhafıma gitti. Tabii ki de bu bir kitap ve özgün karakterler okumak isteriz ama sanki herkes farklı bir kitabın başrolü gibiydi. Hayattan insanlar bulamadım ve böylece kimsenin yerine kendimi koyamadım. Karakterlerin felsefi derinliğini çok yoğun buldum ve yaşlarına da uygun bulmadım. Ergenlik yıllarında kimlik krizi yaşayan gençler elbette var ama bu kitaptaki herkes kendini bulma yolunda anlamsız bir yalnızlığı tercih ediyordu. Bu da bana geçmedi çünkü o yaşlarımız en çok insan ilişkilerine ihtiyaç duyduğumuz yaşlar sayılabilir. Özellikle Nagasawa karakterini oldukça gerçekdışı buldum ve onunla tanıdık olmayı dahi istemezdim. Bu kitaba daha yüksek puan vermek isterdim ama hayatımda okuduğum kitaplar içinde en sevmediğim sonlardan birine sahipti. Yazarın, kadın ve erkek sanki normal bir insan ilişkisi kuramazmış gibi herkesi herkesle bir araya getirme çabasını da inanılmaz çiğ buldum. Bu yüzden eğlenceli vakit geçirmek isteyenlere tavsiye ederim, okuduğum kitap bana bir şey katsın diyenlere tavsiye etmem.

İmkansızın ŞarkısıHaruki Murakami · Doğan Kitap · 201510,7bin okunma

·

5,6bin görüntüleme

@deriins ·

Çok güzel benzetme

@Jakarta ·

Teşekkür ederim

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selen