Erich Fromm Sevme Sanatı eserinde şunu diyor:
“Çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz etken (aktif) ilgidir. Bu etken ilginin bulunmadığı yerde sevgi de yoktur.”
Kişinin aktif ilgisinin kaynağı sevgisinin gerçekliğine ışık tutacaktır. Kişi kişiyi çekici, zengin, onu besleyen veya desteklemesi, cazibe, ego vb. şekilde aldığı şeyler karşılığında bir aktif ilgi gösteriyorsa bunun adına sevgi değil " karşılıklı ticaret " denir.
Sevginin tanımının ve şeklinin gün geçtikçe maddi değerlerle ve nesnelere indirgendiği bir dönemde ; aktif paranın olmadığı bir ilişki ne yazık yeterli bir sevgi olarak gözükmüyor. Paranın aldıkları ile yapılan gösteriş hareketleri sevgiye yorumlanıyor. Bana şunu aldı bunu aldı, bak filan filana neler alıyor gibi alma üzerine oluşan bir sevgi algısı günümüz dünyasında iyi müşteri buluyor. Bizlere şu şu hareketlerin "sevgi" olduğu pazarlanıyor, biz bunlara ne kadar inanıyoruz veya ne kadar inanmaya meyilliyiz ?
Şeklen birbirine bu kadar uyumlu iken ruhen bu denli uzak insanları bir araya getiren para acaba ikili bağlar kurmada ne kadar büyük etmen?
Pazarlanan ve adına rahat tanımı yapılan belirli kural ve prosedürler neticesinde kolay olarak tercih edilen hayatların adına sevgi yakıştırması yapmak basitlik değil mi ?
Karşımızdaki bireyde önce ruhsal bir içtenlik ve bağ araması gereken insanın ; diplomalar, evler, arabalar, tatiller, gösterişler ve güzellik ile tamamen menfi beklentilerle satın alabileceği veya kendisini satabileceği bir birey arayıp bulması ve bunun adına da sevgi koyması "sevginin" tanımı için basit değil mi ?
Sevginin adının ve yapısının bu denli çirkinleştirildiği ve birilerinin ağzında ucuza malzeme olduğu bir dönemde konuşmak sanırım zayıflık gösterisi olabilir. Nefsinin isteklerinin karşılanmasını sevgi sanan koca bir yığın, işine geleni sevmek olarak tanımladığı, sevilmenin kolaylığına ve beleşliğine sığındığı bir dönemde ; sözlerim elbet kolay anlaşılmayacak... biliyorum.
Erich Fromm Sevme Sanatı adlı eserini okumak önemli, yaşadığınız duygunun sevgi olmadığını anlayıp dumur olmanın ve tacir gibi yaşadığını görmek adına iki kat daha güzel olacaktır.
Kendini kandırmak ve kolaya meylederek yaşamak elbet günümüz dünyası insanının en büyük afyonu.
Uyuşmaktan sıkılan, sahtelik aynasından gerçeklik dünyasına geçecek ve kalp yerine yürek taşıyan bireyler için bu eseri okumanızı tavsiye ediyorum.
Ne diyor From...
Sevgi , seni seviyorum sana ihtiyacım var demek değildir.
Sevgi, sana ihtiyacım var, seni seviyorum demektir.
··
11,2bin görüntüleme
çok güzel gerçekten
Herkes birbirini bildikleri halde hem kandırmaya hemde kandırılmaya izin veriyor.
Bu gerçekleri anlatmak çok zor artık. Buna benzer bir kaç cümle kurduğumda birilerine yüzüme boş boş bakıtıklarında anladım boşuna konuştuğumu..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.