Gönderi
Merhabalar, okuduğum zaman fazlaca etkilendiğim kitabın yorumu ile geldim. Kitabı okuduktan sonra yazarın hayatını öğrenmiştim ve bu beni daha da fazla etkilemişti. Bu yüzden öncelikle biraz yazarın yaşamından bahsetmek isterim. Wolfgang Borchert genç bir alman yazarı. Kapıların Dışında ise yıkım edebiyatı olarak adlandırılan türün en bilindik eserlerinden. Wolfgang Borchert, 2. Dünya Savaşı sırasında askere alınarak fazlaca acıklı olaylarla tanıklık etmiş. Savaş karşıtı davranışları sebebiyle yargılanarak idama mahkûm edilse de sonrasında sadece hapis cezası almış. Hapishane hayatı sırasında hastalıklarla savaşan yazar ordudan kaçmayı başararak evine dönmüş fakat 26 yaşında hayatını kaybetmiş. Savaş öncesinde edebiyatla ve oyunculukla ilgilenmesi eserin neden tiyatro şeklinde yazıldığını da açıklamakta. Dünya edebiyatında fazlasıyla kendinden söz ettiren yazar eserinin basıldığına dahi şahit olamamış. Eserinin ölümünden bir gün sonra sahnelendiğini öğrenmek ise beni fazlaca üzdü.
Tiyatro eseri olan Kapıların Dışında, “Hiçbir tiyatronun oynamak, hiçbir seyircinin görmek, istemeyeceği oyun” sözleri ile başlıyor. Her ne kadar tiyatro eseri gibi gözükse de yazarın yaşadığı olaylardan büyük izler taşıyor. Galiba bu yüzden okuyucuları üzerinde daha fazla etki bırakmakta. “Dün gece kapıların dışındaydım. Bugün yine dışında. Ve kapılar kapalı. Oysa ben ayakları külçe gibi yorgun bir insanım. Açlıktan karnı guruldayan bir insan. Gecenin ayazında kanı donan bir insan.” Bu alıntı kitapta en çok etkilendiğim cümlelerden biriydi ve biraz da kitabı özetler nitelikte. Kitabın karakteri savaştan evine döndüğünde tam anlamıyla bu durumda bulunuyor. Refah içerisindeki insanlar onu unutarak tam anlamıyla kapıların dışında bırakıyor. Tutunacak bir el arayan ana karakter Beckmann’ın çaldığı tüm kapılar onun ne durumda olduğunu sorgulamadan yüzüne kapanıyor. Büyük hayallerle dönen Beckmann’ın işleri pek istediği gibi gitmiyor.
“İnsanın karnı tok, sırtı pek oldu mu başkalarının yoksulluklarını okuması, merhamete gelip iç çekmesi ne tatlıdır.” Çarpıcı gerçekleri ve yaşamın acımasızlığını kitabın çok güzel anlattığını düşünüyorum. Elime aldığım gibi bitirdiğim ve beni gerçekten etkileyen tiyatro eserlerinden biri oldu. Kitabı mutlaka tekrar okumayı düşünüyorum ve herkese öneriyorum.
·
405 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.