“Borchert, İkinci Dünya Savaşı sonrası “yıkım edebiyatı”nın en önemli isimlerinden biri. İkinci Dünya Savaşı yıllarında savaşın bütün acılarını tattı, yaralandı, hastalıklara yakalandı, savaş karşıtı görüşlerinden ötürü hapis yattı. Henüz 26 yaşındayken öldüğünde, ardında bir dolu şiir ve öyküyle tüm dünyayı etkileyen Kapıların Dışında adlı bir oyun ve yüreklerde bugün de yankılanan savaş karşıtı bir manifesto bıraktı.” Kısacık bir şiir kitabı, muazzam bir çeviri. Çok keyif alarak okudum. Hayat hikayesini öğrendikten sonra yazdıkları daha çok etkiliyor. Kapıların Dışında ve Hayır De kitaplarını da mutlaka okuyun. En sevdiğim şiiri ile sonlandırıyorum: DÜŞLERDE FENER OLMAK Ben ölünce, hiç değilse bir fener olsam; kapında dursam, soluk donuk geceyi aydınlığa boğsam. Veya limanda gemilerin uyuduğu zamanda, gülüşürken kızlar, uyumasam; dar kirli bir kanalda bir yalnıza göz kırpsam. Daracık bir sokağa assalar beni: tenekeden, kırmızı bir fener bir meyhane önünde — dalgın düşüncelerde tempo tutup şarkılara sallansam. Ya da şöyle bir fener: gözleri büyümüş bir çocuğun yaktığı, duyup da korkunca çevresinde yalnızlığı; dışarda camlarda fırtınanın ıslığı, kabuslar, görüntüler, cinler. Evet, hiç değilse ben ölünce bir fener olsam; tek başıma geceleri, uykulardayken dünya, gökte ayla senlibenli sohbete dalsam.

Fener, Gece ve Yıldızlar ve Ölümünden Sonra YayımlananlarWolfgang Borchert · Can Yayınları · 2020333 okunma

·

391 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.