Kitapta açlıktan ziyade benim dikkatimi çeken gurur oldu. Birçok zaman açlığını dile getirebilir ve yemek yeme fırsatı bulabilecekken gururundan taviz vermeyip aç kalmasından etkilendim doğrusu . O açlığı öyle bir açlık ki artık yemek yediğinde bile midesi almaması kusması, aşırı açlıktan kasaptan köpek için kemik istemesi ve onu yemeye çalışması, parmağını emip biraz da olsa açlığını bastırmaya çalışması gibi garip bir açlık.Bazen tokluğumdan utandığım bir açlık.
