Alınganım belki de yaşanmışlıkların ağırlığı var üzerimde…
Ve yalnızım…
Koca dünyada bir başıma…
Korkuyorum…
Çok korkuyorum…
Elimi uzatsam tutar mısınız….
Ağlasam başımı okşar mısınız…
Üşüsem sarar mısınız beni….
Biraz huzur için tüm ömrümü vermeye razıyım desem, bir şey ifade eder mi bu size…
Beni anlar mısınız, anlamak ister misiniz…
En az sizin kadar zayıfım desem, inanır mısınız…
Bu güçlü görüntünün altında ki güçsüzlüğü görebilir misiniz…
Beni bir kez olsun karşılıksız ve çıkarsız sevebilir misiniz…
Göz yaşlarım içimde hapsoldu yine….
Damla damla içime, yüreğime akarlarken çok yanım yanıyor
Bilir misiniz bu acıyı….
İnsan yüreğimi tutar mısınız avuçlarınızda…
Anlar mısınız nasıl acı çektiğini ruhumun….
Biliyorum çok saçma…
Size ne benim çektiğim acılardan…
Haklısınız…..
Siz ancak ikiyüzlü ahlak anlayışınız ile yargılamayı bilirsiniz….
Hesap sormayı bilirsiniz….
Yalnızken ve korkular içindeyken görmezsiniz…
Çaresizken görmek istemezsiniz…
Her şey sizin istediğiniz gibi olsun istersiniz….
Anlamak istemezsiniz…
Bugün ölsem ağlarsınız, timsah gözyaşları dökersiniz arkamdan…
Anlam veremezsiniz çaresizliğime, vazgeçmişliğime…
Neden diye sorgularsınız belkide….
Keşke dersiniz bir kaçınız…..
Ama var olduğum sürece umursamazsınız…
Gerçekten anlamaya çalışmazsınız….
Neler yaşadığımı elbet bilemezsiniz…
Hiç düşünmediniz, talepleri bitmeyen insanlara alışmış sizler
Sessizliğimi ihtiyacım olmadığına bağladınız belki de…
Hiç sormadınız, bende söylemedim….
Haklısınız….
Bilemezdiniz……
İçimde küçük, savunmasız bir çocuk, gecenin ayazında titriyor
Karanlığın içinde bir köşede ağlıyor sessizce…
Kıpırdamaya bile korkarken, kalkıp koşmak çok zor bu vakitte…
Yolunu aydınlatacak ateşböcekleri çoktan kayboldular…
Sadece dipsiz bir boşluk, alabildiğine karanlık…
Her köşede korkunç masal yaratıkları…
Ucubeler geliyor üstüne üstüne….
Birazcık anlayış bu kadar mı zor size….
Sadece bir kez olsun düşünmek, neden ve nasıl diye…
Bunca bencilliğinize rağmen sizi yinede sevmek….
Her şeye rağmen önce sizi düşünmek…
Aptallığımın üstüme yapışıp kalmış utanç yaftasıdır bende…
Varolduğum sürece akıllanmayacağım…
Yine hiçbir şey beklemeden sizi çok seveceğim…
Her zaman yanınızda olduğumu bileceksiniz…
Böylesine güvenli bir liman huzur verecek size….
Bense azgın dalgalar altında, yine ıslanmaya
Yine yıpranmaya ve tek başıma dayanmaya mecbur kalacağım….
Yine size sahip çıkacak, omzumda ağlamanızı izleyeceğim…
Mutlu zamanlarda hiç aklınıza bile gelmeyeceğim….
Kendi içinize bakarken, hiç düşünmeyeceksiniz yine….
Aklınıza bile gelmeyecek, benim de insan olduğum…
Benim de korkularımın, yalnızlıklarımın, çaresizliklerimin var olduğu…
Benim de en az sizin kadar birilerine ihtiyaç duyduğum….
Yorulduğum, incindiğim, tükendiğim zamanlarımın olduğu…
Peki ya sen anlar mısın beni gerçekten….
Duyar mısın yüreğimin sesini…
Görebilir misin çocuk gözlerimi….
Tutar mısın ellerimi….
Sarılır mısın sıkıca tüm sıcaklığınla…
Sarar mısın güçlü kollarınla….
Unutturabilir misin umutsuzluğumu…..
Sever misin beni bunca çirkinliğime rağmen….
Korur musun bilinmezliğin yarattığı korkulardan….
Yanımda olur musun yalnızlığımda….
Tüm erdem giysilerimi çıkardığım zaman, ortada kalıveren
Çırılçıplak bana, yalınlığıma ve tüm yanlışlarıma rağmen
Sever misin beni yine de….
Sığınacak limanım, gizli bahçem olur musun…
Anlam katar mısın yaşantıma yeniden…
Yargılamadan saygı duyar mısın bağlılığıma….
İnanır mısın içimde yeşeren duygularıma…
Umudum olur musun, karanlık yollarda ki meşalem…..
Varlığınla güç verebilir misin bana….
Tüm dünyayı karşıma alacak cesareti toplamama yardım eder misin….
Yanımda olur musun her ihtiyacım olduğu anda…
Yalnızca sevdiğin sürece kalır mısın yanımda…
İçinden geldiği için dinler misin sevda türkülerimi…
Eşlik eder misin onlara yeni satırlar ekler misin…
Ellerimden tutup çeker misin beni uçurumun kenarından…
Hayallere yeniden inanmamı sağlar mısın….
Aşk ateşini benimle yeniden yakar mısın…
Zeliha Bekoğlu
·
118 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.