Bir yazar, kısacık öykülerle bu kadar şeyi hissettirmeyi nasıl başarabilir?
Birbirinden farklı birçok hayata tanıklık etmişim gibi… Çok keyifli bir okumaydı. Kitaba ismini veren “Bir Gemide” öyküsünün alt metni çok etkileyiciydi.
Bir alıntı ile sonlandırıyorum:
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Yazmak için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Kurtulmak için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Anlatmak için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Susmak için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Kusmak için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Mutlu günler için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Bilinmek için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Umutsuzluğu yenmek için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Güçlüğü yenmek için.
Öyleyse niçin yazıyorsun?
Çünkü
için —
yazıyorum.
(Syf 96)