Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Bugün 6 ay önce bıraktığım sivil hayatımda olan tüm değişikleri unuttum ve seni bıraktığım yere geldim. Gelirken seni arayamadım ama panodan faturalarını aldım, zilini çaldım fakat kapıyı açmadın. Evde olmaman kalbinde de olmadığıma bir imgeydi belki de... Kapına baktım, bilmeden son kez çıktığım kapına ve içime birşeyler bata bata yutkumdum. Sigara içmediğim halde dumanlar çıktı ağzımdan burnumdan, içim yandı ama yinede yutkumdum. Faturalarını kapının tokmağına taktım. Asansörün kapısı kapanırken alışkanlık hadi gir içeri kapını kitle duyayım dedim... Sonra herşeyi düzeltmeye adım attığımızı düşündüğüm o parktaki çardağa gittim. O gün ki yerime oturdum. Hayaletine baktım profil fotoğrafından en güncel olanı orda bakıyordu bana. Bağıra bağıra konuştum seninle dudaklarımı oynatmadan. Sonra kayboldun oradan sağ elim cebimde sol elimde senin elin varmış gibi o bakkala girdim bir sana bir bana sigara aldım. Sonra her bir metrekaresini düşündüm evinin... Yaşadığımız her bir anıyı, her bir detayı... Sonra artık vakit bugüne geldi. Söylenen her bir söz, yapılan her bir hareket ve artık gerçekleşmeyecek olan her bir plan. Detaylı bir şekilde planlamış olduğum evlilik teklifini düşündüm mesela, 14 numara parmağına takacağım yüzüğü... Son olduğu ihtimalken bile acıtmıştı ama sana yapacağım ciğer sürprizini düşündüm... Sıra senin paketindeki sigaralara geldi. Onları da içtim. Bir senin için çektim, bir kendim için. Senin bana vedan gibi senin sigaranla veda ettim. Yürümeye başladığım anda farklı yol kullanmak zorunda kaldım. Seninle daha az kullandığımız bir yolu seçtim. Çünkü sen benim her yolumu kapattın. Bu saatten sonra sen o yolları açarsan gelebilirim o yollardan, çünkü daha önce her gelmeye çalışmamdan sonra sen o yollara bir barikat daha ekledin. Senin tek bir hareketle kalkacak olan barikatlar benim en ufak bir hareketimle iki katına çıkıyor... En az kullandığımız o yoldan veda etmeye başladım. Şimdi artık o şehirde bile değilim. Uzaklaştıkça, kabullenemesemde, senden uzaklaşıyorum. İçimdeki yangın sönüyor çünkü. Belki seninki söndü, o zaman zaten sadece harfler topluluğu bunlar. Ama eğer varsa içinde birşey o barikatları kaldır.
··
166 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.