Seni gördüğüm gün saklamıştım seni. Nerde olursan ol, nereye gidersen git, saklıyordum. Sevgi dediğimiz şey, o iki kişinin hayatından bağımsız bir varlık gibiydi. İsterse o iki kişiyi kapsardı. Sonra “her şey,” “bir tek şey” haline dönüşürdü. Sentez buydu. Yalanlar, yapaylıklar yaşayamazdı bu ülkede, bu “bir tek şey” adlı ülkede.
Ben böyle bir ülkedeyim.