Divan edebiyatına getirilen eleştiriler
DİVAN EDEBİYATINA GETİRİLEN ELEŞTİRİLER
Divan edebiyatı asırlar boyunca Doğu edebiyatının temelini oluşturan nadide bir edebiyat olmuştur. Osmanlı sahasında onlarca şair, binlerce eser vermiştir. Ancak kaideler hep aynıdır. Hiçbir şey bu âlemde kalıcı olamaz. Dolayısıyla divan edebiyatı da kalıcı olamamış 19. asırda etkisini yitirmiş, mazinin tozlu sayfalarına yolculuk etmiştir. Divan edebiyatının yerini Batı etkisindeki yeni edebiyat almıştır. Yeni gelen eskiyi beğenmez, suçlar. Dolayısıyla da yeni aydınlar, yeni edebiyatın kuruluş sürecinde asırlarca süren divan edebiyatına birçok eleştiri getirmiştir. Genel anlamda divan edebiyatına getirilen eleştiriler şöyledir. Getirilen en büyük eleştiri İran edebiyatını taklit etme bahsinde olduğu söylenebilir. Ancak bu da yeterli görülmemekle birlikte, divan edebiyatının gerçeklerden uzak hayali bir edebiyat olduğu konusunda eleştirilerde bulunan aydınlar vardır. Kimi aydınlar da dilinin çok süslü olduğu, nerdeyse Türkçe kelimelerin azınlıkta olduğu, nesirde süslü dilden dolayı halkın anlamadığı ve bu yüzden yüksek zümre edebiyatı olduğu bahsinde de eleştiriler getirilmiştir. Osmanlı Türklerinin İran nüfuzunda kaldığı için milli bir edebiyattan uzak kaldığı da eleştiriler arasındadır. Bununla birlikte divan edebiyatının çağın gereklerini karşılamadığı, akıl dışı, hayalci bir edebiyat olduğu dolayısıyla fayda sağlamadığı bahsinde eleştiriye maruz kalmıştır. Kısaca divan edebiyatına yeni aydınlar tarafından getirilen eleştiriler bu şekildedir.
KAYNAKLAR
- TOPALOĞLU Yüksel, “Modern Türk Edebiyatının İnşası Sürecinde Şemsettin Sami”, Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi, C:5,S: 10 (2019), s. 163-186.
-
- DİLÇİN Cem, “ Cumhuriyetin 80. Yılında Divan Şiiri Üzerine Düşünceler”, Cumhuriyetin 80. Yılını Kutlama Etkinlikleri, 18 Aralık 2003, Ankara.
-
- DEMİR Hiclâl, “ Muallim Naci: Eski Mi, Yeni Mİ? ”, Türk Bilig, 2010/19:s. 176-185.
·
106 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.