Erhan: "Yeniden Doğuş": Yeniden Doğuş İbrahim Golestan'a tüm varlığım karanlık bir ayettir benim seni kendinde tekrarlayarak yeşermenin ve çiçeklenmenin sonsuz gündoğumuna götürecek ben bu ayette senin için ah çektim, ah!...

İbrahim Golestan'a tüm varlığım karanlık bir ayettir benim seni kendinde tekrarlayarak yeşermenin ve çiçeklenmenin sonsuz gündoğumuna götürecek ben bu ayette senin için ah çektim, ah! ben bu ayetle ağaçla ve suyla ve ateşle bütünleştirdim seni hayat belki bir kadının her gün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir hayat belki bir adamın kendini dala astığı iptir hayat belki okuldan dönen bir çocuktur hayat belki iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır ya da yoldan geçen bir başkasına şapkasını kaldırarak anlamsız bir gülümseyişle "günaydın" diyen adamın şaşkınca karşıya geçişidir hayat, bakışlarımın senin gözbebeklerinde kendini paramparça ettiği o tutuklu andır belki ve bakışım kendisini, aydınlığın ve karanlığın idrakiyle karıştıracağım duygusu içindedir yalnızlık boyutlarındaki bir odada tek aşklık kalbiın, kendi ınutluluğunun yalın bahanelerine saksıdaki çiçeklerin güzelce soluşuna eviınizin bahçesine senin diktiğin fidana ve bir tek pencere için öten kanaryaların şarkısına bakıyor. ah! bana düşen budur bana düşen budur bana düşen bir perdenin asılışının benden aldığı gökyüzüdür bana düşen terk edilıniş bir ınerdivenden inınek ve yalnızlık içinde çürümekte olan bir şeye ulaşınaktır bana düşen hatıralar bahçesinde hüzünle dolaşmaktır ve "ellerini seviyoruın" diyen sesin kederinde ölınektir. elleriıni bahçeye dikiyoruın yeşereceğim biliyoruın, biliyorum, biliyoruın ve kırlangıçlar ınürekkepli parınaklarıının arasına yumurtlayacaklar küpeler takacağıın kulaklarıına kıpkırınızı kirazlardan ve tırnaklarıma yıldızçiçeği yaprakları yapıştıracağım çocukları bir zaınanlar bana aşık bir sokak var orada aynı dağınık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıyla o çocuklar, bir gece rüzgarın alıp götürdüğü o küçük kızın ınasuın tebessümünü düşünüyorlar hala bir sokak var kalbimin çocukluğumun mahallelerinden çaldığı zaman çizgisinde bir oylumun yolculuğu ve bir oylumla gebe bırakmak zamanın kuru çizgisini bir aynaya misafir gidip dönen bilinçli imgenin oylumuyla ve işte böyledir biri ölür ve geride kalır biri hiçbir avcı çukura dökülen sığ derede inci avlayamaz hüzünlü, küçük bir peri tanıyorum ben okyanusta yaşayan ve yüreğini ahşap neyinde usul usul çalan hüzünlü, küçük bir peri geceleri bir buseyle ölen gün ağarırken bir buseyle yeniden doğacak olan

Sayfa 87Kitabı okudu

Yeryüzü Ayetleri Furuğ Ferruhzad

·

520 görüntüleme

Leyte

@Htcmey ·

2yıl

youtu.be/QWpaMohB0Ww

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erhan