Çocuklar, yolum çok iyi bir öykücü ve çok iyi bir öykü kitabı ile kesişti. Siz de gelsenize? Dört yol ağzında bekliyoruz.
***
Özellikle İzmir’le öyle veya böyle bir gönül bağınız varsa, öyküler sizi ekstra sarmalayacaktır. Benim hiç yok, ama öyküleri yaratan o zihin benim kafamın içindekilerle öyle çok noktada temas etti ki, eksikliğini duymadım.
***
Öykülerin bir teması olduğunu kabul edeceksek bu tema, İzmir’den ayrılamamak, yerinde saymak, ne ileri ne geri gidebilmek, olduğu yer mutlu etmese bile daha mutlusunu bulmak adına bir itki hissedememek gibi hepimizin oradan buradan tanıyacağı durumlar etrafında dönecektir.
***
Bunun dışında tekrar eden bazı başka nakaratlara da rastladım. Örneğin, uzun süredir görülmeyen eşle dostla karşılaşıp, bu karşılaşmanın o hayatlarla kendi hayatını karşılaştırmaya evirilmesi gibi. Bunun dışında sanata ve daha da özelde plastik sanatlara tekrar eden bir gönderme de mevcut. Bunun, yazarın kişisel ilgisini yansıttığını varsaydım ve kendi kendime bu varsayımdan mutlu oldum.
***
Eğer okuduğunuz her öyküde sarsılmak isteyen bir öykü okuruysanız bu öykü derlemesi size göre değil. Bu öykülerde büyük olaylar olmadığı gibi sizi duygusal bir sörf tahtasına da oturtmuyor. Buna karşılık her öyküde yazarın beyin kıvrımlarına biraz daha yerleşip, azıcık daha anlatsa diye gözünün içine bakıyorsunuz. En azından şu kardeşiniz üzerindeki etki, tam olarak budur.
***
Sevgiler efendim.
