Mrs. Dalloway, insan bilincinin en derinini yansıtan muazzam bir eserdi. Roman, adeta gelişmiş teknolojiyle çekilmiş bir film gibi geldi bana. Çok iyi bir gerçeklik ve derinlik sunuyor. Bazı yerlerde film izliyormuşçasına kendimizi düşüncelere kaptırır ve kahramanın yerine düşünürüz. Mrs. Dalloway’de belirgin bir olay örgüsü yoktur. Kronolojik sırasıyla anlatılan, başlangıcı, ortası ve sonu olan bir öykü anlatılmaz, olaylar hem şimdiki zamanı, hem de geçmişi kapsayan bir tek günde geçer. Roman Bilinç akışı tekniği ile yazılmıştır. Roman şimdi ve geçmiş arasında gidip gelir, bizimde şimdiki zaman ve geçmiş zaman arasındaki bağı kurmamızı sağlar. Ve ayrıca roman kahramanlarını daha yakından tanımamıza da imkân sağlar, kahramanlar ile düşünsel ve duygusal bir bağ kurmamız kolaylaşır. Mrs. Dalloway’deki kahramanlar aracılığıyla, insan zihninin bir gün içindeki algıladıkları kolaylıkla izlenebilir. Romanın konusu kısaca, I. Dünya Savaşı sonrası yaşanan bunalımlı dönemleri anlatır. 1923 yılının bir Haziran günü, yaklaşık on iki saatlik bir zaman dilimini konu eder. Ancak zaman, geçmişe gidiş-gelişlerle 1890’lı yıllara, hatta Clarissa ve Peter’in çocuklukları düşünülecek olursa daha da öncesine kadar genişler. Gerçek zamanda mekân Londra’dır. Ve sürekli saatin çalmasıyla kahramanların ne yaptıklarını saat saat kontrol ederiz. Şöyle diyebiliriz ki roman ses üzerine kuruludur. Hatta Woolf ilk olarak eserinin adını Hours(saatler) koymayı düşünmüş. Dalloway’in parti hazırlıklarıyla başlayıp aynı günün akşamı verilen parti ile sona erer. Bu kısa zaman dilimi Clarissa’nın zihninde geçmiş ve geleceğin iç içe girdiği kişisel bir tarih olur. Anlatılan ve yaşanan on iki saatlik zaman diliminde, kahramanların zihinlerinde yaşanan zamansal kırılmalarla hem geçmişin İngiltere ve Londra’sı, hem de savaş ve savaş sonrası yaşanan kişisel-toplumsal problemler, bunalımlar, insanlar arası ilişkiler, gelenekler ve daha pek çok ayrıntı gözler önüne serilir. Roman modernist bir eserdir. Modernist romanın bir özelliği olan, bireyin iç dünyası, bunalımları, yalnızlığının anlatılmasını ve bireyin yabancılaşması temasını burada çok iyi bir biçimde görürüz. Mesela, Septimus yaşadığı çevreden kopmuş, çevresine yabancılaşmış bir kişidir. Karısıyla bile aralarında bir duvar vardır. Yaşadığı ruhsal çöküntü dış dünya ile olan bağlarını koparmış, karısı ile arasındaki iletişimi kopma noktasına getirmiştir. Fakat ondaki yabancılaşma sadece iletişimsizlikten değil, toplumda meydana gelen değişimlerin, değişen değer yargılarının ve katıldığı savaşın ruhunda yarattığı hayal kırıklığının sonucudur. Diğer bir modernist özellik ise kişilerin iç dünyasını ortaya koyabilmek, hislerini ve psikolojisini anlatabilmek, anıları ve bilgileri yansıtabilmek için iç konuşma, bilinç akışı, iç monolog gibi anlatım tekniklerinden yararlanılmasıdır. Bu eserde neredeyse tamamen iç monolog tekniği kullanarak yazılmıştır. Ve diğer bir kullanılan teknik ise geriye dönüş tekniğidir. Ve yine söylediğim gibi dün-bugün bir arada verilir. Belirli bir kronolojik sıra takip etmez modernist romanlar, buradaki anlatım gibi. Modernist eserlerde görülen intihar etme olayı burada da görülür. Bu romanda Septimus intihar eder. Bilinç akışı, iç monolog ve geriye dönüş tekniği fazlaca kullanılmıştır. Bir de bu romandan esinlenerek Stephen Daldry yönetmenliğinde The Hours filmi çekilmiştir.