“Ayıkla bilincin taşını.”Merhaba. Ferhanca ile: Merhabalardan bir demet. Yine bir Ferhan Şensoy kitabı incelemesi ve yine Kitaphan...
Gülmeye teşne bir okurum. Ferhangi bir kitabını okumasaydım, oyunculuğunu izlemeseydim,
mizahtan bahsetmekten zerre zevk almazdım. Fakat...
Kalemimin Sapını Gülle Donattım kitabının devamı keyfiyetindeki eser, Türkiye'ye döndükten sonraki zamandan, Şahları da Vururlar dosyasını yazıp, ustası Haldun Taner'e sunup, tebrikler almasıyla sonlanıyor.
Birçok şey hakkında istediğini söylerken, babası karşısında öyle çok konuşamıyor. Klişe baba-oğul ilişkisi işte.
Tiyatro açma aşkıyla yanıp tutuştuğunu fazlasıyla hissettiriyor.
Babası gel etme, evde dur, yaz, maddi konuda ne gerekiyorsa yaparım diyor. Fakat usta tavrını koyuyor ve devamı kitapta yazıyor ≈))
Kimileri "O adam çok huysuz bee, çok bilmiş!", diyor. Yahu bu adam durduk yere huysuzlanmıyor ya a benim civil beyinli okur arkadaşım (!) Evet doğru, çok fazla bilgili, senin aklının ermediği -bu gidişle de eremeyeceği- bilgilerle mizah yaparken, senin görünce sustuğun saçmalıkları sağlam eleştiriyor "o adam". Günlerce konuşsa bıkmadan dinlenilebilir nadir insanlardan.
"Gel dikiz ki" ülke aydın kıtlığı yaşıyor.
İsterse, baba parasıyla rahatça yaşayabilirdi bütün saçmalıkları tınlamayarak. "Ama o", diye başlayan cümleyi tahmin edersiniz ki devam ettirmek istemiyorum.
"Dinle dalga geçiyor bunlar yauv!", diyor civil beyinli bir arkadaş (!) Yahu aydınlar, yobaz dindarlardan çok çekmiştir. N'yani boyun eğip sussun mu bir mizahçı olarak? Sussun mu tiyatrosunun yakılmasına? Sussun mu bedeninin yakılmaya çalışılmasına? Sussun mu... Dalga geçilmesine dayanamıyorsan izleme, okuma. Bu kadar basit.
"Din, halkın afyonudur", demiş Karl Marx. Daha da konuşmam. Buradan duyuruyorum, hani mesaj atmak falan isteyen olursa.
Son olarak bu ve fotokopisi civil beyinli arkadaşlar! Sizlere gülerek üzülüyor, bir daha bu ve benzeri seçme sapan, bağnaz görüşlerinizle, biz değerli okurları rahatsız etmemenizi önerip rica ediyorum ≈) Sinir saçmalı paragraf bitmiştir.
Kitapta kimler var kimler? Özdemir Asaf, Turgut Uyar, Yaşar Kemal, Vedat Günyol, Zeki Alasya, Metin Akpınar, Kemal Sunal, Halit Akçatepe, Perran Kutman, Yıldız Kenter, Ayfer Feray, Özcan Özgür...
Yeşilçam kokan, mücadele kokan bir kitap... Daha ne diyim? Bak burda kimlerin isimlerini saydım, neler anlattım ki binde biri bu anlattıklarım. Fonda dönemin siyasi olayları akarken, şaşacak, somut tepkiler verecek birçok gülünesi mizahi hadiseler ayyuka söbeleniyor.
Azokunmasınaçokşaşırdığımkitapgillerden
Kalemimin Sapını Gülle Donattım'ı okumadan, Başkaldıran Kurşunkalem'i okumamanızı öneririm. Çok fazla bağlantı yok ilk kitapla, ama yine de sırayla okuyun derim.
Zaman ayırıp okuyanlara mersilerden bir demet, keyifli okumalar ≈))
