ray bradbury'nin önsözünde dime novel diye bahsettiği eseri. bradbury' nin bu kitabı yazmaya karar vermesine neden olay ise şu: bir gün bradbury ve arkadaşları yolda yürürken polis tarafından durdurulurlar. polis onlara ne yaptıklarını sorar, "ayaklarımızın birini diğerinin önüne koyuyoruz" diye cevap verirler. polis tekrar aynı soruyu sorar, bu sefer de; havayı soluduklarını, konuştuklarını, tartıştıklarını ve yürüdüklerini, söylerler. polis, demek yürüyorsunuz, peki sadece yürüyor musunuz, der. bradbury bu soruyu başıyla onaylandıktan sonra polis, pekala, bir daha yapmayın, der. işte bu olay kitabın yazılmasına vesile olur.
okumanın, sorgulamanın, bilinçlenmenin kaos yaratacağı düşüncesiyle devletin tüm kitapları ortadan kaldırıp, halkın sadece kendi kontrolündeki ekranlardan tek yönlü bilgiyle yetindiği; itaatin tam bir bağlılıkla devam etmesi ve %100 kapasiteye ulaşmak için ilaç takviyesinin yapıldığı; özellikle de itfaiyeciler adındaki sınırsız yetkilerle kuşanmış devlet güçlerinin gizlice okunan kitapları bularak kişilerin cezalandırıldığını anlatan ray bradbury'e ait 1953 yılında yayımlanan distopik bir roman.
tüm bu korkunç olaylardan daha dehşet verici durum ise, herkesin birbirinin hem celladı hem de kurbanı olmasıdır.
tıpkı yaşadığımız zaman diliminde dönüp dönüp kendimizi bulduğumuz kurgusal distopya gibi. tam bir distopya hissi vermese de kurgusu ve özgün düşüncesi ile kesinlikle vurucu bir kitap ya da uzun öykü. sebebi belki de, düşüncenin özgünlüğünün, yaratılmak istenen(?) distopyanın önüne geçmesidir.
ancak kitabın popülerliği, kitabı bittirdiğinizde hayal kırıklığına yol açtırabilir. özellikle daha önce 1984'ü okuduysanız kitap size çok derin gelmeyecektir. bölümlerin uzunluğu, olayların yer yer birbirine girmesi, kitabın aslı bir hikaye olarak başlamışken romana çevirmek amacıyla eklenen kısımların zorlama oluşu benim için bu eseri yavanlaştırdı. başarılı bir bilim kurgu romanı olarak kabul edilebilir fakat edebi olarak bu kadar ön planda tutulmasına anlam veremedim. basit bir distopya olarak okunmalı asla orwell ile kıyaslanmamalıdır.
son olarak: sonu güzel olduğu için keşke kitap boyunca o macerayı hissetseydik dedim. belki bu durum daha olumlu yorum yapabilmeme vesile olurdu.
