En başta herşey şakaydı,
İkimizde bunu biliyorduk ,
Ama ben farkında olmadan aşık olmuştum.
Kendimi onu beklerken buldum,
Gece ,gündüz onunla konuşurken....
inanılabilir gibi değildi,
Yemek yemese, yemek yemezdim
Uyumasa, uyku tutmazdı
Bir gün elini kesti, canım öyle bi yandı ki...
En kötüsü de şu, fark etmedi ,
onun için nasıl yandığımı fark etmedi.
Onun ile ilgi bir soru sorduğumda,
"Sen? " demedi, beni merak etmedi .
Ben onu diğer tüm varlıklardan,
Köpek gibi kıskanırken o ?
Ona dedim ki , "Seni aldatırsam eğer, eğer senden başka tene dokunursam kendimden nefret ederim."
Sadece şunu dedi "O an öyle istemişsindir, ben senin istediklerine, tarzına, yaptıklarına karışmam, bu senin hayatın."
Ne kadar normal bişey değil mi ?
Değil ....
O zamn anlamaya başladım hiç sevmedi beni, hiç merak etmedi.
Ailevi sorunları vardı,
Destek oldum, gün sonun da onu güldürdüm ,iyi geceler öpücüğünü verip uyuttum.
Bir döneme girdi,
Artık günaydın bile demiyordu .
Ben de benden sıkılmıştır diye yazmadım
hissettim artık olmuyordu ,hep altan alan ben olmama rağmen o hiç birşey yapmıyordu, 2 ay ı geçmiştik...
Bi gece yazdım "Neden böyle olduk diye ??"
uzun uzun anlattı iyi değilim, ailem filan diye sonun da ne dedi biliyor musunuz?
"Ben yapamıyorum ,seni bekletmek beni daha çok üzüyor, sana vakit ayıramıyorum özür dilerim ben ayrılmak istiyorum."
Ben ? Ben istiyormuydum...
Ben hayır desem de birşey değişmeyecek dedim özür diledi dileme dedim senin suçun yok...
Anlatmaya devam ediyodu,
"Sen arkadaş olarak da kalmazsın ."dedi.
Kalamazdım Aşık olduğum bi beden ile
Arkadaş kalamazdım .
Canımı yakan şuydu sormadı ,
Kalalım mı diye sormadı.
Dedim ki : "Şu an dediklerimi duy ve git kalman canımı daha çok yakmadan git."
Gitti...