Bu kitabı, gezdiğim kitap mağazasının rafları arasında en köşede gördüm ve direkt ilgiyle inceledim. Bunda Sylvia Plath ve Nilgün Marmara hayranlığımın etkisi çok büyüktü, kitabın içerisinde Nilgün Marmara'ya da yer verildiğini görünce daha da merak ettim çünkü haliyle Sylvia Plath'ten de bahsedilecekti,bu kaçınılmazdı. Bu yüzden büyük merakla aldığım kitabı çok beğenerek bıraktım elimden.
"İntihar, insanın kendi varoluşu üzerine söyleyebildiği son sözüdür." der Karl Marx. Doğrudur da. İntiharı seçmek, insanın yaşadığı dünyayı terk etme isteği, her şeyden önce saygı duyulması gereken bir eylemdir. İntihar eden şairlerin yaşam ve ölüm arasındaki mücadeleleri, bu süreçte de şiirleriyle kendilerini ifade etmeye, en azından çoktan seçmiş oldukları yolu dilin sanatsal işleviyle yansıtmaya çalışmaları gözler önüne serilmektedir. Bu kitabı okumasaydım Türk Edebiyatı'na katkı sağlayan birbirinden değerli sanatçıları ve bununla beraber okunmaya değer hayat hikayelerini şu an bilmiyor olacaktım.
İntihar, hayata karşı bir başkaldırıdır. Özgürlüğün en uç noktasıdır da. İntiharların herhangi bir nedeni olabileceği gibi genellikle nedeni olmayan bir tercihtir. Nilgün Marmara, " Yaşamın neresinden dönülse kardır. " diyerek intihar ettiğinde 29 yaşındadır. Belki bu cümlesi bile kendi varoluşu üzerine geçerli bir nedendir ya da Rasih Güran'ın kanser olmadığını öğrendiğinde sevinçten bulunduğu hastanenin dördüncü katından atlaması da yaşamı alaya alıp kendi tavrını ortaya koyabilmektir.
Burada yer alan sanatçıların iç dünyasına ulaşabilmemizde de şiirleri çok etkin bir rol oynuyor. Okuduğum hayat hikayelerinden de anladığım kadarıyla yaşam ile ölüm arasındaki mücadelesinden ölümü seçerek kurtulan insan, kendi benliğini de ortaya koyacaktır ve bu uğurda elinden geleni yapacaktır. Belki de bu insanlar, yaşamanın bir intihar olduğunu düşünmüş, intiharı bir kurtuluş saymışlardır.
İntihar Şairleri'nin okunması gereken bir kitap olduğuna inanıyorum. Saygıyla okunmaya değer hayatlar, şiirler ve varolma mücadeleleri... Yazımı Nurettin Çalışkan'ın babasına ithafen yazdığı şiirin bir kesitiyle bitiriyorum: "Bir kuş hafifliğinde kurtulacağız acıların dünyasından." Keyifli okumalar.
