36.Bölüm Verilen Karar
Nihayetinde Anemon ve diğerleri tekrar konuşmak için bir araya toplanmışlardı
Rugana ve diğer yaşlılarda yanlarındaydı
Litiyunun gözleri sürekli Anemondaydı iki dudağının arasından çıkacak cümleler onun için herşeyden daha önemliydi ve birer birer konuşmaya başladılar.
Todanlıların Lideri olan Vantes Gidip Kendi halkımı kurtarmak istiyorum onların lideriyim ve bu benim görevim onlar için çıktığım yolda onları hayatta tutacak bir yer bulduğumuza göre kalan herkesin yaşamaya hakkı var ben Bunu yapıcam ve onları kurtarıcam.
Anemon'da aynı şekilde katıldı Halkımız bir araya toplandı Matruka vadisinde yaşayan bütün kabileler bir arada Bunun için fazla kişi gitmemize gerek yok kalanlar burada durmalı biz gelene kadar onların sağlıkları için ve savaşları için ne gerekiyorsa bunu sağlamalılar dedi
Litiyu Bende gelmek istiyorum Dedi Anemon litiyunun konuşmasını daha fazla devam ettirmeden sen kalmalısın senin burada olman bizim için daha iyi ve kalanlar için biz geri geldiğimizde herkesin daha iyi olmasını görmekten başka bir isteğim yok Litiyu Anemonun Haklı olduğunu biliyordu ve ısrarcı davranmadı ve kabullendi
Oliv Ben burada kalıp siz gelene kadar bildiğim herşeyi savaşa bilecek olanlara öğreteceğim Babam radüs'ün bana öğrettiği herşeyi en iyi şekilde göstericem babamı ve kabilemi utandırmıycam
Bilge kumanın Abisi olan Rugana son bir kez daha tekrar ediyorum Çıktığınız bu yolda uzunca bir süre geçirdiniz Gördüğünüz herşey verdiğiniz bütün kayıplar Hepimiz için çok önemli sizleride bu yolda kaybetmek istemiyoruz döndüğünüzde kimseyi göremeye bilirsiniz yinede bunu bilerekte olsa dönmek istiyorsanız Ayağa kalkın diye seslendi
Karar verilmişti Kabilelere dönülüp geride yaşayan kim varsa onları buraya getirecekler di hazırlıklar tamamdı konuşmaya gelmeden önce herkesin kararı belliydi yukarı doğru yürümeye başladılar insanlar onlara dokunuyor adeta inançlarını onlarla paylaşıp desteklerini hissettiriyorlardı kendilerini bu sevgi karşısında daha yoğun ve daha güçlü hissetmeye başlamışlardı ağacın gövdesinden çıktılar ve ormanın içine doğru ilerlemeye başladılar Rugana ve beraberinde bir kaç kişi daha onlara eşlik ediyordu onlara veda etmek için ve gidecekleri daha kısa sürecek yolu göstermek için.
Yan yana sık bir şekilde topraktan yükselmiş bu görünmez yer inşa etmiş ağaçların yanından yürümeye devam ettiler Rugana onlara yol boyunca bildiklerini ve nerelerden geçeceklerini Anlattı Vantesin yolu daha kısaydı ve ona gittiğinde kötü bir manzara karşısında yada ilerleyemeyeceği bir durumda geri dönmesini sık sık söyledi Anemon ve Anime de birlikte gideceklerdi Anime avlanma bilgeliğiyle yolculuk sırasında aç kalmamaları için elimden geleni yapacaktı yanlarında taşıya bilecekleri şeyler azdı fazla yük alamazlardı ve yol oldukça uzundu
İlerledikçe ışık daha güçlü yansımaya başlamıştı orman onlar için yollarını açarcasına bir görüntü sergiliyordu dalların araından süzülen güneş ışıkları yol çizmişti onlara birden hızlıca koşan ayak sesleri geldi ve git gide yaklaştı sesler okadar hızlıydıki nereden sesin geldiğini anlayamadan yanlarına varmıştı o ses bunlar Anemonun dostları impakslar'dı Rugana şaşkınlığını gizleyemedi o mavi gözleriyle Anemonun onlara bakışını seyre dalmıştı Anemon onlara sarıldı bu yırtıcı vahşi hayvanlar Anemonun yanında adeta zararsız varlıklara dönüşüyordu bir birlerini anlarcasına
Rugana Anemona yolculukta anlaşılan yanlız değilsin ve dostların var dedi bunu nasıl yapıyorsun bilmiyorum ama onlarla şansın daha fazla olucak buna eminim dedi ve onlara gösteri buradan gideceksiniz ormanın içinden çıkmayın ve bu yolu yürümeye devam edin orman bittiğinde Vantes Güneşin doğduğu yerden Anemon ve Anime ise düz ilerliyecekler Rugana onlara sonkez bakıp sizi burada bekliyor olacağız dedi ve döndü Anemon Litiyuya artık gitmelisin halkımızı da alıp buraya geri geleceğiz biz gelene kadar onlara yardım et unutma bu başlangıcın sonu burası olmayacak mavi gözlerim seni her zaman görücek diyerek sarıldı
Anime ile yaho bir birlerine kafalarını dayıyarak vedalaştılar ikiside savaşın ne olduğunu iyi bilen kabilelerden di duyguları geride görevleri önde gelirdi ve ikiside buna razıydı Anime de yahodan ayrıldı ve yürümeye başladılar kendinen emin adımlarla Artık gidecekleri yerden korkmuyorlardı ve istediklerine ulaşmışlardı bunun verdiği mutlulukla Kabilelerine dönmek için sabırsızlanıyorlardı.......
·
129 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.