İlk defa bir kitabı okurken ağladım sanırım. Kitabın başında Nafizle Mahurun aşkından etkileneceğimi düşünmemiştim bile. Ama sonlara doğru onların yanında gibiydim sanki. Karşılıklı onları okurken bu kadar duygusallaşacağım aklıma bile gelmezdi. Sadece bir aşk romanı değil bu kitap aynı zamanda ülkemizin yıllarını anlatıyor bir yandan. Belki de olan bitenleri hatırladıkça daha çok üzülmüşümdür duruma. Uzun soluklu bir okuma oldu, bir çırpıda okuyamadım. Zaman zaman ara verdim. Ama hikayenin güzelliği bir yerde sizi çekiyor. Onlarınki gibi bir aşk hem yaşamak istiyorsunuz hem de yaşamak istemiyorsunuz. Arada yazarın kendine ve ailesine gönderme yapması gülümsetti beni. İlk defa Can Gürses okudum ve gerçekten keyif aldım. Aşkla, siyasetle, toplumla, yıllardır ülke gündemini meşgul eden olaylar içerisinde bu iki insanı okumak gerçekten keyifli ve yoğundu.
