Agatha Christie bu əsərində də beyinləri qarışdırmağı bacarıb. Qatilin kim olduğunu başlarda təxmin etmişdim. Amma bu yazarın əsərlərinin demək olar hamısında bir xüsusiyyət gizlənib. Ən başda oxucunun fikrini yayındırıb başqa obrazın üstünə aparır. Əsl günahkarın arada qatil olmaq ehtimalı varmış kimi göstərsədə daha sonra fikiri yayındırır. Ən sonda baxırsanki elə başda şübhələndiyin obraz qatilin özü imiş. Dedektif janrını yalnız Agatha oxuyarkən sevirəm.
