Arzulanan öteki
#133258513 Ağustos ayı öykü etkinliği
-Ben bu ayın içinde doğmuşum, anama aslanlar gibi oğlan çocuğun oldu demişler, sonraları öğrenmiş bu ayın astrolojide aslana işaret ettiğini. Ne bilsin? Anamın payına yalnızca toplumun işaret ettiği kadar kadınlık düşmüş. Veni vidi feci. Gelmiş, görmüş, yapmış...
-Farkında olmamak en iyisi. Ben bir şeylerin farkında olduğumdan beri yaşamıyorum mesela.
-Her bireyin ölümü kendisine o halde. Kimisi yaşayamadığından, kimisi de doymuşluğundan ölüyor.
-Arzu denilen kavram nedir bilirsin, arzumuz yaşadıklarımız kadardır. Bir çiftçinin arzusu mahsullerinin çokluğuyla ölçülür, bir genç büyükşehirlerde büyük hayaller kurar... Her şey ama her şey bu arzu denen çıkmazı besler ya da köreltir.
-Peki bunun anamla ne ilgisi var?
-Annenin arzusu da evlatlarıyla sınırlıdır. Bir sanat eseri meydana getirmek istemiş midir? Ya da Paris'te olmak. İsteyemez. Çünkü bilmiyor, farkında değil. Bir bakıma farkındalıklar da besler arzumuzu.
-Nedir bu arzu meselesi sabahtan beri.
-Lacan okudum, Freud'tan boşandım.
-Büyük ihanet fakat ilkler unutulmazdır.
-İlklerin tarihiyle ilgilenmiyorum. Kendi kendimin tarihinin ilkleriyle ilgilenebilirim ama. Ne de olsa kıyamete yakın doğmak benim seçimim değildi.
-Gökyüzü ne kadar güzel.
-Deniz de öyle.
-Gökyüzü olmadan denizlerin bir kimliği bile yok.
-Neden?
-Nedenini önce yukarı sonra aşağı bakarak anlarsın. Biri birinin sonucu diğeri de diğerinin nedeni.
-Yine her şeyi dine bağlıyorsun.
-Aksine. Söylediklerimin gözle görülür bir tarafı var. Yalnızca bakmak değil görmek lazım.
-Körler ülkesinde görmek bir kusur sayılır.
-Felsefik konuşma, hele edebi hiç konuşma. Hayat daha gerçekçidir.
-Sözü açılmışken senin en büyük arzun nedir?
-Öteki'yi yönetebilmek, bir gün ona esir olmamak.
-Böyle arzu mu olur?
-Kim hangi cesaretle benim arzumu tanımlayabilir ya da ona karışabilir. Hayat içimdeki arzuları birer birer öldürdü. Ve tüm cinayetler işlenirken ben oradaydım.
-Senin hangi nedenin sonucu olduğunu anlıyorum. Sen olsan olsan bu hikayede deniz olurdun. Hep tabi olan taraf. Üzgünüm.
-Koşullarımız kadarsak benim koşullarımla beni anlamanı beklemiyorum bay Gökyüzü.
-Artık demir alma vakti gelmiş. Müsaadenle.
-Arzularını da unutma, onlarsız ne yaparsın sonra...
··
2,219 views
Eline sağlık, teması renk olan zekice bir kurgu, arada arzular da giriyor topa, ama öteki hangimiz, bildiğimizi sanıyoruz sadece. Neyse ben kendim için konuşuyorum zaten, seninki sadece güzel bir öykü bunları düşündüren. Teşekkürler erken hasat için.
Evet hepimizin yolculuğu, ötekisi, arzusu farklı. Yöntem olarak belki aynı yollardan geçiyoruzdur. Ben teşekkür ederim :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.