Beden yaşamında olduğu gibi ruh yaşamında da bir havayı çekiş, bir soluk alış vardır: Ruh başka bir ruhun duygularını içine çekmek, daha zengin olarak geri vermek üzere içine sindirmek gereksinimindedir. İnsanda bu güzel olgu olmayınca, gönül yaşamı da olmaz; havasız kalır, acı çeker, ölür gider.
Sayfa 193
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.