acıklı prime time yazısı, sabah çıktı
bugün de (de ayrı mı, birleşik mi olmalı emin olamadım, bir arkadaşım bu durumlarda hep ayırdığını söylemişti, öyle yaptım :) )kendime göre sol olan gözümde bir acı var, sabah açmakta zorlandım şimdi ise batıyor, lens yok
gözlüğe geçtim...
sanıyorum gözlerim isyanlarda sırayla, ne yapsın gencolar habire ışıltılı ekranlarda hareket halindeler
okuyamıyorum bu ara, kaç tanesi kitapların bekliyor
bu kötü, merakım sönük
melankoli zilleri çala çala bir hal oldu
duyuyorum arkadaş sizi
ilgileniyorum, her şey kontrol altında
merak edilmezken, merak etmek koyuyor insana
tam şimdi anlaşıldım derken anlaşılmamak
kendi bencilliğine sarılmak zorunda kalmak
belki ölmüştür
ölüm, pıt diyedir değil mi
orada en önde yürüyen
adımını atar
ve güm
paramparça
bu kadar basittir, bilirsin işte, sen anlatmıştın...
en basiti ve en gerçeğidir ölüm
ölüm deyip geçeceğim belki
yaşamıma ve bir çocuğun umuduna sarılıp geçeceğim
cümlelerin arasında gizli bir açıklama:
benim göbeğim yok, nereden çıkarıyorsunuz
hem ayrıca herkesin göbeğinden size ne efendim:)
takılmayınız bunlara
bugün aşı günüm, 2. dozu erteleye erteleye bugüne taşıdım
3. dozdan sonra kısmi felç geçiren amcamı düşününce
tırsmasam da tereddüt katsayım yüksek
iyiysem yazarım
merak etmeyin
yapacağım dersem yaparım
kendi içinde agnostik
ortama karşı kısmen deist kısmen ateist birisiyim
bunu niye yazdım bilmiyorum
kelimeler havalı ya, o yüzden yazdım sanırım, arada bir havalı şeyler yazınca; bakın haaa bir sürü şey var bende, ben var ya ben:) imajı hoşuma gidiyor:) egocuk sıkıştırıyor, seviyor böyle oyunları...
ah be egocuk, seni yemlemekle ömrümüz geçiyor beeee!
·
147 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
O değil de, bunu da mı silsem, 6 nedir, zaten birisi benim ;)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.