Harika bir Filmdi: Jeanne Dielman
Filmin Adı: Jeanne Dielman 23 Quai du Commerce 1080 Bruxelles
Rutinliğin içindeki sessiz bir çığlığın hiç beklemediğimiz bir eyleme dökülüşünü izliyorsunuz aslında 3,5 saat boyunca. Eşini kaybeden bir kadın olan Jeanne oğlu Sylvain ile yaşamını sürdürmektedir. Aslında yaşadığı hayat klasik bir ev kadını hayatı. Farklılık ise geçimini hayat kalınlığından kazanması. Yaptığı tek kötülük fahişelik olarak görüyorsunuz başta. Onun dışında ideal bir anne olarak... Ancak bu durağanlığın agresifleşmesi sırasında, aranan anlamlar kaybolurken, kadının aslında hayatının yok oluşu gerçeği önce üzmeye başlıyor sizi. Sonra bu monotonluğu eşi olsa da yaşar mıydı diyorsunuz? Eve kapanma olgusunu sorguluyorsunuz. Ruhsal açıdan kadının içini kemiren hedefsizlik, hevessizlik sizin de içinizi kemiriyor. Evet eşi olsa da mutfakta başlayacaktı hayatı, tüm gün ev, çarşı işi sonra yatakta bitecekti. Birçok kadının yaşadığı hissizlik gene devam edecekti. Tek fark fahişelik yapmayacak tek kişiyle olacaktı. Filmin bize verdiği asıl tartışma noktası da buydu bence, kadının ruhunu kemirenin, asıl kötülüğün ne olduğu sorusu. Burası birçok kişice farklı cevaplanacak bir nokta. Zaten feminist sinemanın başyapıtı olarak geçmekte. Ve verilen mesaj, hissedilen duygular aslında genel toplumsal normlara uzak düşebiliyor bu anlamda. Kısaca erkek egemen bir dünyada evde kısılmış, düzenli, titiz bir kadının monotonluğunu her ayrıntısıyla izliyorsunuz. Belki de bu sıkıcılığı siz de görün diyor yönetmen aslında bize.
.
🙂Klasik film kalıplarını yerle bir ediyor yönetmen Chantal Akerman 1975 yapım bu filmde. Ayrıntılar, görseller ön planda her ne kadar vurucu diyaloglar olsa da... En önemlisi duyguları derin hissettirişi; patates soyma sahnesi görüyorsunuz o an, oysaki var olan: hüzün, hissizlik, yok oluş, pişmanlık, sevgi, yaşama tutunma azmi, heyecan eksikliği ve dahası...
.
🙂 Kesinlikle izlenesi bir başyapıt...
··
98 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.