Gönderi
Göğe Bakma Durağı - Ahmet Turgut UYAR
"İkimiz birden sevinebiliriz, göğe bakalım."
Toplum olarak yıllar yıllar önce tanıştığımız, kitabı okuyan, okumayan herkesin bildiği bir dize. Kendi adıma da sosyal medyada sürekli karşılaştığım, yolda yürürken gördüğüm bir kelime grubu: göğe bakalım. Bakalım bakmasına da acaba kullananlardan kaç tanesi Turgut Uyar'ı tanıyor ya da kaç tanesi dizenin geçtiği şiiri bütünüyle okudu? Kim bilir bu inceleme bir vesile olur belki de.
Turgut Uyar İkinci Yeni akımının temsilcilerinden. Eseri daha iyi anlamak için hayatını ve akımı kaba hatlarıyla da olsa bilmekte fayda var. Bunun için uzun uzadıya bir araştırma yapmaya da gerek yok. Yapı Kredi Yayınları eserin sonunda geniş bir özete yer vermiş. Böyle eserlere sonundan başlama taraftarıyım.
"Birey olarak, yine yalnızdır T. Uyar, uyumsuzdur, çaresiz ve çıkışsızdır, ancak bu acıyı dile getirirken yaşanan toplumsal muhalefet ve
yürütülen mücadele karşısında duyarsız kalamaz, çünkü kendi bireysel kurtuluşunu ancak toplumsal kurtuluşla mümkün sayan bilince daha işin başında varmıştır."
Yalnızlık, topluma karşı duyarlılık ile bir araya gelip muhteşem bir şair doğurmuş. Birbirinden güzel dizeler yer alıyor eserde. Çoğunu anlamak için birkaç defa okumak gerekebilir. Ama şiirleri yeniden, yeniden ve yeniden okumak güzel değil mi?
Eser Bedirhan Toprak'ın "Dünyanın En Güzel Arabistan'ı Cenneti" yazısıyla başlıyor. Ardından seçme şiirleri geliyor şairin. Aldığı ödüllere, şiirlerinin yer aldığı kitaplara yer verilerek esere son verilmiş. Kaliteli bir çalışma meydana gelmiş diye düşünüyorum. Öyleyse çoğumuzun bir dizisini bildiği, çok azımızın tamamına hakim olduğu o güzel şiir ile incelememe son vereyim:
GÖĞE BAKMA DURAĞI
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Suların ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Okuma sürecimde eserden oldukça fazla dize paylaştım. Gördüğüm kadarıyla siz de sevdiniz. Eminim eseri de seversiniz. Keyifle okumanız dileğiyle...
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.