Onun adı Steven. Bugün okuldan sonra, var olmayan bir tiyatroda, bir oyun izledi.
Çıktıktan sonra önce biraz yürüdü. Yavaşça. Neredeyse pervasızca.
Bir süre sonra hızlandı.
Sonra koşmaya başladı.
Dikkatsizce, körlemesine, cehennemin tüm güçleri hemen ardındaymışçasına.
İmkansız görünen şeylerin bile gerçekleştiği olmuştu ne de olsa...