Bu kitapla kendi adıma bir ilki yaşadım diyebilirim.Cunku hem okudum hem de dinledim.Metroda ise gelip giderken okuduğum yerleri bir de sesli kitap olarak dinleyip tekrar beynime kazıdım.O kadar çok mesajı,o kadar çok anlatacağı şey var ki Camus'un... Satır satır özümsemek gerekti bana göre. Salgın içinde salgın kitabı okumak ne kadar doğru tartışılır... Pişman değilim.Bilakis düşüncelerimin,hislerimin acaip olmadığını fark etmemi sağladı diyebilirim. Rahip Paneloux'a göre veba salgını insanlığa ibret olsun diye gönderilmiş mesela.Ve der ki:"Bir rahip bir doktora danışırsa, çelişki olur"... En sonunda anlaşıldığı üzere guncenin yazarı olan Dr.Rieux ise hastalığın rastgele kurbanlar seçtiğini, ahlaklı veya ahlaksız diye ayırım yapmadan can aldığını bilir."Çocuklara işkence çektiren bu düzeni sevmekten ölünceye kadar kaçınacağım" der sabaha kadar başında beklediği çocuk acılar içinde öldüğünde...Sadece çalışmak ve bir şeyleri yoluna koymaya çalışmaktır ona göre yapılması gereken.Oyle de yapar zaten. Hastalığın çıkışı, varlığını kabullenmenin zorlukları, mücadele biçimleri,tedavi çabaları,karantina...Denize girmeyi ozlemeler,rahatça dolasamama halleri,evlere kapanmalar,mutsuzluk,umutsuzluk, acı, öfke,cinnet...Öyle tanıdık geldi ki... "Gittiğim için mutlu değilim ama insanın yeniden başlamak için mutluluğa ihtiyacı yok" der bir noktada Camus... Aylar boyu sevdiği kadına ulaşmak için her yolu deneyen Rambert,salgın bitip şehrin kapıları açıldıktan sonra kavuştuğu sevgilisine bile yabancılaşmıştır artık.Veba onu değiştirmiştir çünkü... Ne çok acı,ne çok yıkım... Gözlerim dolu dolu okudum çok satırını...Yoksa siz hala?

VebaAlbert Camus · Can Yayınları · 202020.1k okunma

·

308 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Osslleemmm