Evet, bu kitapta sindire sindire okuduğum kitaplar arasında yerini aldı. Kitabın dili biraz ağırdı ama bu sizi sıkmayacak, yormayacak ve gayette anlaşılır bir şekildeydi. Konu oldukça iyi işlenmiş. Ciddiyim, anca bu kadar hassas, anlamlı ve duygu yüklü anlatılabilirdi.
Bu kitapta klasik durumlar yoktu. Kitabın sonuna kadar klasik olarak gerçekleşebilecek şeyleri bekledim, gerçekleşmediler ve bu durum kitabı benim gözümde daha özel kıldı.
Barlas ve Nesil ne yaptılarsa birbirlerine, kendi kendilerine yaptılar; iyisini de kötüsünü de... Yusuf ve Yesra'ya gelince: Yusuf, "anne babası olan öksüz" bir çocuktu; Yesra ise asıl yavrusundan, aile sevgisinden yoksun kalmış bir kadın.
Kitabın sonunda her şey olabileceği en doğru şekilde bitti. Bu dünyada çoğu insan, iyi şeylerden kötü bir şekilde faydalanır ve ne yazık yeri geldi mi dinimiz de buna dahil. Bu konu kitapta çok ince bir şekilde işlenmişti; aşkla, sevgiyle birleştirilerek zenginleştirilmişti. Bu kitabı okurken duygularınızın kapılarını sonuna kadar açacaksınız.
Kitabın konusu: Yusuf ve Yesra, iki kardeş. Ve onları ayıran babaları... Yusuf'u tarikat emrine gönderip, Yesra'yı tarikat liderine eş olarak verir.
Sonrasında Yusuf'un tarikattan kaçışı ve Barlas oluşu. Hayatı keşfi. Mucize olarak hayatında yer eden Nesil ve Ekin. Bir adamın iki hayat hikâyesi. Yesra ve Yusuf'un yürek burkan hikâyesiyle irkilecek, Nesil ve Barlas'ın aşklarıyla yaşamanın ne denli bir mucize olduğuna tanıklık edeceksiniz.
Arka kapak yazısından biraz kısarak yazdım konusunu; çünkü konusu en iyi ve doğru bir şekilde arka kapağında anlatılmıştı, ekstra yazabileceğim bir şey yoktu.
