Bir de incinmekten söz ederler
İncitip her kalbi çekip gidenler.
Kitabsever
Öne Çıkan Yorum
Ayşegül hanım, çok sevenler helalliği kiyamete saklar. Yüzün bir kerecik daha görmek için.
Bu dünyada bile kıyamazken sevenler, siz canını cehenneme yolluyorsanız, zaten boşverin, sevmemişsinizdir, sevgi zann etmişsiniz)
Kırık dökük içim,
Geçit vermiyor.
Yaradır bu ne biçim,
Derman yetmiyor.
Bir çare bul, Lokman hekim,
Sözüm geçmiyor.
Ruh benim, kalp benim,
Neden dinmiyor.
Mahşer mi burası,
Tam göğüs hizası.
Yakıyor, su bile
Fayda etmiyor.
Ne suçum varmış ki,
Daha ölmeden,
Bana cehennem azabın
Tatacaksın diyor.
Kurun dar ağacını,
Salındırın cismimi.
Nefessiz bıraktı,
Öylece baktı,
Benim ah etmeye bile
Gönlüm yetmiyor.
Sabah olmasın,
Selam okunsun.
Bu gece benimle
Vida dokusun.
Acep cansız ruhuma
Medet eder mi,
Ne sorum varıyor,
Ne cevap veriyor.
Ben köle olmadım,
Söz bazarında.
Susmadım, susamadım,
Haksızlar diyarında.
Dili lâl olsaydım,
İnleseydi sinim,
Söyledim, haykırdım,
Hiç anlamıyor.
Berdüştüm, derviştim,
Bu hayat yollarının
Sergerdanıydım.
Alev aldı umutlarım,
Kor oldu hayallerim,
Artık hiç bir şeye
Hevesim yetmiyor.
Kitabsever
Bu yorum görüntülenemiyor
Yeni öğrenmedim susmanın kalesine sığınmayı. Ama susmanın verdiği acıyı biliyor oluşumdandır kendimi anlatıyor oluşum.
Çekip gitmedim ben senden kalbim,
Sana incinmiş olsa bile her halim.
Bu yorum görüntülenemiyor
Değil mi... Zaten herkesin zarif bi kalbi var sonuçta. Tek suç incinenin :)
“ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;
o ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık.
seven yanılmış,
sevilen yabancılaşmıştı.”
- Nazım Hikmet Ran
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.