Selamlarrr! Bugün size korku, fantastik ve gerilim türlerinin karışımı olan bir kitapla geldim. Aslında türlerin karışımı bile uzun bir yorum olacağını ele veriyor. Mit ve efsanelerden gelen canavarları ve insanı geren bir mekanda, birden fazla karakterin bir gizemi ortaya çıkarmasını merak edenleri bu yoruma alabilirim. Açıkçası kitaba başlarken bu kadar soluksuz okuyacağımı ve seveceğimi tahmin etmemiştim. Yazarın kalemini ilk defa okuyorum. Öncelikle belirteceğim şey, kitap üçüncü kişi ağzından yazılmış ama bu beni kesinlikle rahatsız etmedi. Çünkü türlerin bulunduğu bir romanı okurken tek kişinin duygularına empoze olmak istemeyen biriyim. Zaten kitapta karakter çokluğu var ve ben hikayeyi hepsini anlayarak okumayı daha çok sevdim. Şu uyarıyı da yapayım, çoğu kişi bu anlatımda ana karakteri duygularının eksiye düştüğünü söyler ama bana kalırsa yazar bunu iyi ayarlamış. Yazarın dili akıcı, ilk başta her kitapta olduğu gibi kitaba alışma süreci geçiyor. Ama daha sonrasında mekan betimlemeleri, yaptığı psikolojik tahliller ile sizi hikayenin içinde tutuyor. Bunun yanında kitabın içeriğinde günlük okunduğu için geçmişe dönük yerler var ve bence yazar buraları oldukça iyi yazmış. Benim kurguda en sevdiğim yön karakterlerin dış görünüşlerine veya mükemmelliğine değil, olaylara önem verilmesi. Yazar hiçbir karakteri abartarak sunmamış, hatta tam tersi oldukça kusurlu ve bu kusurdan yola çıkan olaylara yer vermiş. Kitap çok kısa bir zaman dilimini ortaya koyuyor, örneğin olayların başlangıcı iki günde gerçekleşiyor ve karakterler iki günde toplanıyor, burası ilk başta bana bir eksiklik gibi gelse de olayları düşündüğümde -kitaptaki olaylar karakterlerin başına her gece geliyor- sıradan hayatı dışlayıp bu olaylara yoğunlaşmalarını gayet normal buldum. Olayların geçtiği mekan oldukça paranormal, gölge evi sakinlerinin bulunduğu yer gerçekten ürkütücü. Karakterlere gelirsem, her şey Foxi adında bir kedinin bir tasmaya bağlılık göstermesiyle başlıyor ve bence Foxi de bu hikayenin büyük bir kahramanı. (Yazarın insan kadar hayvanları da kurgu içinde tutmasını sevdim.) Baş karakterimiz Baria, avukat ve geçmişinde ailesi yönünden çok büyük bir travmaya şahit olmuş, açıkçası olayın bu kısmının geleceğe bağlanmasını çok sevdim. Baria, Kayla ve Rüya'nın dostluklarını sevdim. Ama benim favorim, kesinlikle Kayla. Çünkü romanın başında gerçekten sert duruşu ile güzel bir imaj çizerken sonrasında yazarın bize aktardığı geçmiş hikayesiyle kendini size bağlıyor. Söylemeden geçemeyeceğim, bazı anlarda kitaptaki her karakterin Baria'ya komplo kurduğunu düşündüm... Hatta bir ara kafamda Baria'ya şizofreni teşhisi bile koydum. Sonrasında dahil olan Rüzgar ve kitaba biraz neşe katan Deniz ve Rüya'nın eşi Ömer ile çok güzel bir karakter kadrosu vardı. Erkeklerde tarafımı belli edeyim, Denizciyim. :) Ve bence kitabın asıl karakteri olan Damla. Genç bir kızın zorbalığa uğradığında iç dünyasının nasıl değişeceğini ve gözünü ne kadar karartacağını gösterdi bize. Onun günlüğünün satırlarına misafir olurken gerçekten bir noktada insanın uğradığı zorbalığın onu canileştirebileceğini gördüm. Kitabın bu noktasında ve sonunda ortaya çıkan gerçeklerde bence devreye fantastik kısım giriyor. Gölgeler, canavarlar, karakter değişimleri hepsi benim için olağan üstü şeyler ve yazar bunları çok güzel bağlamış... Ve içime dert olan kısım, sonunda yaşanan üzücü olay… Eğer daha uzun bir yoruma yer olsaydı bu kitap hakkında susmazdım çünkü gerçekten bahsedilmesi gereken çok ayrıntı var. Ama hem kendi türünde -korku, gerilim- hem de fantastik türde bizim yazarımızdan çıktığı için gurur duyacağım bir kitap. Bu türlere yatkınlığınız varsa Gölgedeki Ev'e mutlaka bir şans vermelisiniz! Kitaplarla ve Foxi ile kalın!