Işıksız bir sokakta hıçkırarak ağlarken devam ettim ben yaşamıma umut etmeyi iliklerime kadar defalarca üst üste yaşadım ama her zaman da tepe taklak oldum o an anladım ki en kötüsünü düşünmek her zaman iyidir belki bu yüzden sürekli iç savaş veriyorum şiddettin her türlüsüne katlandım ben hemde zorbalık derecesinde hem kıyaslandım başkalarıyla hep dalga geçilen oldum insanlar güzel sözler işitirken ben küfür duydum hep limanım arkamdaki dağ dediğim beni o dağdan 2 mermiyle yaralayıp aşşağı yuvarladı yolun sonu mezarlıktı. Ama neyseki bir dal vardı o yamaçta ona takıldım o yüzden düşmedim mezarlığa
Çok zor biliyor musun bazı şeyleri iliklerine kadar hissetmek, susmak zorunda kalmak , yargısız infaz yapılmak çok sor , bu yaşta bunca şeyi tecrübe etmek çok zor görseler ne derdi var derler halbuki bilmiyorlar ki ben onların yeni gittiği yolları çoktan içim yana yana bitirmişim bu yüzdendir belki mantığım, bilincim, olgunluğum...
Toz konduramadığın insanın çamura bulanması, sürekli gergin olmak , en ufak bir şeyde kalbin duracak gibi olmak bir kaç saniyeliğine nefesinin kesilmesi içinden Allah’a yalvarmak aynı esnada role bürünmek çok zor..
Elinden gelen her çabayı gösterip haksız çıkmak haksız çıkarılmak çok acı verici bunları atlattın mı atlatamadın Mı bunları bilememek gözün kapalı bir yolda yürümek gibi sonunu bilemediğin bir yol...
Haksızlığa maruz kalmak çok zor sana öyle davranılmayıp gözlerinin önünde başkasına seferber olanları görmek çok zoruma gitmişti benim
Bir gün bu dünyadan gidip kimsenin seni hatırlamaması çektiğin acılar olaylar her inçe detayının işlendiği bu dünyada bir saç teli kadar düşünülemeyeceğini bilmek alışmak...
Alışmak zorunda bırakılmak , unutulmak.. öyle işte söylenecek çok şey var
Anlatmama sebebim şu içime zor sığdırdım zaten tekrar çıkarırsam geri koymaya gücüm yetmeyebilir o yüzden bunca susma çabam
O yüzden bu kadar korkum
O kadar boş şeylere üzülüp takıntı yapmışım , o kadar değeri beş para etmez insan için kendimi lime lime etmişim ki
Kendime yazık etmişim
Özür dilerim kendimden kafama takıp uykularda bile o konularla uğraşmak zorunda kaldığım için kendimden özür dilerim
Uyumak kaçmaktır , uyumamak ise yakalanmak derler bende böyle değil bende ikiside kötü uyursam da geçmiyor du uyumasam da
Sabahlara kadar oturup ağlamak yanlız olmak aynı zamanda ufak bir çıtırtıda bile ölüp ölüp dirilmek , kafadaki sesleri susturmak için son ses 7/24 müzik dinlemek çok zordu
Ağladığım zaman yanımda bir sürü insan olurdu ama hiç kimse göz göze geldiğimizde bile anlamazdı ağladığımı o kadar profesyonelleştim ki
Sesim çatallaşır titrerdi önceleri ama tırnaklarımı ellerime geçirerek bıraktırdım bunu
Ağlamayı da bıraktım artık ağlayınca kendimle kavga ederken kendimi tokatlarken öğrendim bunu da artık ağlarken gözlerimden yumruklarımı sıkar gibi olurum bazen dişlerimi sıkar kaslarımı kas katı yapardım
Çoğu zaman uykuma taşar bu sinirim diş ağrısıyla uyanırdım
Ben buyun işte ben bu kadarım benim hayat hikayemin bir kısmı bu
Ben bunlardan ibaretim Ruhu ölü , herkese kırgın bir kızın hikayesi bu
·
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.