Yaşanmış bir olay:
İdam alan mahkumlardan sorumlu bir gardiyandım. Üç gün sonra asılacak olan David isimli bir mahkum vardı. Suçu orta yaşlı 6 kişiyi işkence ederek öldürmekti. Son gecesinde idamını beklerken korkusuz ve aşırı soğuk hali dikkatimi çekmişti. Hücrede kaldığı dört ay içerisinde hiç bir gardiyanla bir kelime dahi konuşmamıştı. İşin doğrusu ondan çok korkuyorduk ne de olsa bizler de orta yaşlıydık. İdamına saatler kala nedendir bilinmez onunla konuşmaya çalıştım. Tek tutkusu vardı: Sigara.
Sigara ikramımı aldı. Fırsat bu fırsat diyerek sordum. Ailene söyleyeceğin son sözlerin varsa iletebilirim... Sustu... Tam koridora yönelmiştim kendisi gibi soğuk bir ses tonuyla.
- İdarede annemin kaldığı huzur evinin adresi var ona oğlunun mutlu olarak öldüğünü söyle ve bir de onu çok özlediğimi. Hassas noktasını bulmuştum.
- Tek bir şartla söylerim cinayetlerinin hikayesini anlatırsan. Yine sustu... sustu... sustu...
Yarım saat sonra hücre kapısına tekrar geldi. İkimizde bir inat kırılması sınavındaydık. Nihayet "tamam anlatacağım sen de sözünde duracaksın'' dedi.
- Çok güzel çocukluk yaşadım diyemem ama yine de bir ailem vardı ve annemin beni çok sevdiğini biliyordum. Ancak tek kabusum vardı, babamın her gün annemi dakikalarca dövmesi. Annemin çığlığı bazen odama gelir yorganın altında ağlar, korkar ve yorganın altına saklanırdım. Annemin her yanı mosmor haldeyken sabah kahvaltısını yemek içimi kanatıyordu ve her geçen gün babamdan nefret etmeye başladım. Bir akşam körkütük meyhaneden gelen babam daha annem kapıyı açar açmaz onu dövmeye başladı. Komşular yetişti ama nafile, annem komaya girdi ve tam bir ay hastanede kaldı. Annemin ziyaretine gittiğim ilk gün kararımı verdim babamı öldürmeye. Büyümük istiyordum bir an önce ki babamı öldüreyim. İçimi kavuruyordu öldürme fikri. Derken aşırı alkol komasından dolayı meyhaneden ölüsü gelmişti. Azrail bana kötülük etmişti. Çünkü onu ben öldürmeliydim. Annem akli dengesini kaybettiğinden önce tımarhaneye daha sonra huzurevine yerleştirildi. Annemden beni sonsuza kadar ayıran babamdı ama o da mezardaydı. Babama benzeyen orta yaşlı insanları öldürürsem içim rahatlar diye ona benzeyenleri teker teker öldürmeye başladım ta ki yakalanana kadar. David hikayesini anlattıktan sonra sustu. Sabah asılacağı sehpaya getirildiğinde bana bakarak son sözünü söyledi. - "Anne seni çok özledim..."
(Bir Celladın Hatıraları'ndan)
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.