İncelemeden aldığım bir kitap daha. Şiir kitabı sanıp almıştım, oysa deneme tarzı yazılarla başlayan kitap, köşe yazısı tarzında öykülerle devam etti. Tüm kitapta yazarın kendi düş ve düşüncelerini okuyoruz. Deneme tarzında yazılan ilk bölümleri okumak ve anlamak zor olmasa ve kendimden bir şeyler bulabilsem de, ikinci bölümü oluşturan öykülerden çoğu zaman hiçbir şey anlamadım. Değişik bir tarzı olduğunu söyleyebilirim. İlk başlarda yaşanmışlıkların etkisiyle anlam kazanacağını düşündüğüm yazılara, belli bir süre sonra özellikle sonlara doğru kafa yormaktan bile vazgeçtim. Çoğundan hiçbir şey anlamadım ve benim tarzım olmadığına karar verdim. Felsefi düşüncelerini bir yerden bir şekilde yakalasam da, bunları anlatmak için oldukça karmaşık bir dil seçmiş. Özdemir Asaf şiirlerini okumaya devam edeceğim bir şair ama bundan sonra kitaplarını alırken bu tarz olmamalarına çok dikkat edeceğim.
