Gönderi

42.Bölüm Eğitim
Ağaç gövdesinin etrafı artık güvene alınmıştı değişmeli nöbetler tutuluyor ağaç gövdelerinin üst taraflarınada ayakta durulabilecek yerler yapılmıştı etraf iyi bir şekilde görülüyordu geceleri ise çembere alıcak şekilde nöbetleşmeler oluyordu her gece sabahı yavaş yavaş çekiyordu zifiri karanlık insanın içine işliyor korku veriyordu harekete geçmeleri yada etraftaki tehlikeleri tam anlamıyla bilmeleri gerekiyordu Eğitimler hızlandırılmıştı bir taraftan savaşamayacak olanlar güçlü ağaç dallarından mızrak esnek ağaç dallarından ok ve yay suyun içinde iyice iç içe kaynamış sert kayalardan da balta yapıyorlardı herkesin silahı olacak kadar malzemeyi bulmaları kolaydı herşey yanıbaşlarındaydı Yaho umma Vantes Anemon oliv herkesle tek tek ilgilenip savaşmayı öğretiyordu olabildiğince lazım olacak yada kesin sonuca ulaştıracak hamleleri Alimi ise ok ile hedefi nasıl vuracaklarını  Sayomi ve Litiyu kadınlara şifalı bitkileri öğretiyor du herkes elinden geleni yapıyordu ve günler geçtikçe her biri söylenen herşeyi uyguluyor ve öğreniyordu Anemonun Aklında olan başka şeylerde vardı Rugananın yanına gitti ve bilge Kuman kendi tasarladığı herşeyi bana gösterir beraber düşünürdük onları yapabilirsek bizim için avantaj sağlar bunları yapabilecek gerekli olan herşeyi bulursak yaparız bunun için bize yardımın gerek Rugana abisinin düşündüğü yapmak istediği bir şeyi yapma heyecanı ile çok sevindi mutlu oldu onun yarım bıraktığını Rugana tamamlayacaktı ne gerekirse yaparım bulabildiğimiz herşeyi bulmaya çalışırım sen neler gerektiğini anlat bende elimizde neler var bakayım dedi tamam ama öncesinde bize Naşukami kabilesini anlatmlasın burada onların elinden kurtulan herkesin bildiği herşeye ihtiyacımız var karşımızda olan kabile hakkında ne öğrenirsek bizim için okadar iyi olur bunun için karanlık çöktüğünde içeride bir araya toplanıp konuşalım bende gerekli olan şeyleri iyice düşünüp konuşmadan sonra sana söylerim  dedi Anemon Güneş geriye çekilmeye başlamıştı nöbet tutacak olanlar yerlerine doğru giderken insanlarda ağaç gövdesinden bir bir içeri girmeye başlamışlardı yiyecekler iyice azalmıştı Rugana Ummayı yanına çağırdı görüyorsunki yiyeceğimiz tükenmek üzere sanırım bize avlanmak içinde bir kaç kişi gerekecek dedi Umma Ruganaya Anemon bunun ile ilglilenecektir ben onunla konuşurum o en doğru kişileri seçecektir dedi Rugana anlamıştı ki Bu kalabalığın Zekası Anemondu Lider ruhlu olanı Ummaydı ve İçinde kıskançlık yoktu Anemona değer veriyordu tamam bu sorunu çözeceğinizden eminim dedi şimdi açlığımızı dindirelim herkes yiyeceklerini yedikten sonra Anemon Diğer kabile için bilgi almak istiyor insanların toplanmasını istemişti kafasında olan soruları umarım cevaplandıra biliriz dedi İnsanlar yavaş yavaş geniş olan alana doğru ilerleyip oturmaya başlamıştı ne konuşulacağı hakkında çoğunun bilgisi yoktu Anemon zekiydi önceden bilip düşünüp cevap vermelerindense anı gözünde canlandırıp her birinin direk yaşadıklarını anlatmalarını istiyorduki onlara kin besleyenlerin daha farklı şeyler anlatıp işleri daha kötü bir hale getirmek istemiyordu çünkü henüz o kabileyi hiç bilmiyorlardı iyice emin olmak ve doğru karar vermek istiyordu Dinleyin Yolu yolumla bir olanlar diye seslendi Anemon Biz büyük bir Aileyiz bu Aile  ya daha çok büyüyecek yada daha çok büyüyecek buradan sonra ölümü görmek istemiyorum biliyorum sizlerde istemiyorsunuz burada gördüğünüz herkes bunun için elinden gelen herşeyi yapıyor sizlerde bunu bilip elinizden gelen herşeyi yapıyorsunuz Şimdi bizlerin merak ettiği bazı şeyler var bazılarınız onların elinden kaçtı bazılarınız ölmeniz için yem edilip ormanda serbest bırakıldınız bazılarınız ise onlar sizi görmeden saklandınız bize anlatın bize gördüğünüzü bildiğinizi anlatın bizde kiminle karşı karşıya olduğumuzu iyice öğrenelim kalabalık yine her bir ağızdan konuşmaya başladı Umma bekleyin ve sırayla konuşun dedi kalabalığın sesi hemen azaldı Ummaya her birinin bağı vardı herkesin sessizleştiği anda dışarıdan çığlık sesleri yükselmeye başladı ve bir anda herkes tedirgin olup endişeli bakışlarla bir birilerine bakıp bağrışmaya başladılar Umma tekrar bağırdı sessiz olun ve silahlarınızı alıp benimle gelin dedi. Hepsi yukarı doğru çıkmaya başladı. ..
·
131 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.