"Sen gülümseyince altında olduğum gökyüzü de gülümsüyor, ne yapsın bu Doğan? Nasıl sığsın sevgine?" Cüda'nın bittiği yerden başlıyor Vecd. Ayşem'in intikam için Doğan'ı bırakmaya razı geldiği ve bu kez gidenin Doğan olduğu yerden. Haliyle geride kalmanın Ayşem yönünü okuyoruz biraz. Ancak öyle bir kadın ki Ayşem, Cüda'nın sonunda kendisine azıcık kızan ben Vecd okurken yeniden yeniden hayran oldum. Asla unutmadı da unutturmadı da. Doğan'ın sevgisine tekrar tekrar hayran kalırken, Ayşem'in kilitli sandıkları açıldıkça yüreğim parçalandı. Efşan ve Vedat gizemi çatlama noktasına gelmeme neden olsa da -ki umarım Gül Sarmalı için fazla beklemeyiz- okumaktan aşırı keyif aldım. Vecd'i bir tık daha fazla sevdiğimi itiraf etmem gerek. Çünkü burada hesapsız Ayşem ve sevgisi için çırpınan Doğan vardı. Geçmiş her zaman bir adım arkalarında olsa da küllerinden doğmayı da asla unutturmamayı da bildiler. Tek sıkıntım Baran&Aysima ve Fikret&Helin çiftinin çok geri planda kalmasıydı. Ancak bu bir eleştiri ya da eksiklik değil sadece kitabın daha uzun olmasını isteyen okuyucu tribi. Okuyucu olarak yeni dünyaları, o dünyalarda karşıma çıkan karakterleri hep sevdim. Zaten okumayı sevmemin nedeni bu ilk başta. Ancak Güz Sarmalı, okumayı birkez daha derinden sevdirdi bana. Dilerim bu topraklara, töre diye kafayı yiyen insanların karşısına Ayşem gibi kadınlar çıksın. Bekir Ağa gibi adamlar, Doğan gibi sevgililer çıksın. Bir gün töreye kurban giden her kadının adını unutturmayacak adımlar atılsın. Ve bu yorumu okuyan herkes gidip hemen seriyi alsın ve okusun.Aşk, dostluk, kahkaha, hüzün... hepsi içinde ve o kadar hissedilir ki. Alın okuyun. Üstelik akıcılığı sayesinde iki kitabı da bir çırpıda okuyacağınızı garanti ederim.

Güz Sarmalı VecdPayelll · Müptela Yayınları · 202172 okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ümmühan