Lidya Kyla: Sıradan bir günde durup dururken bir büyüğümden mesaj geldi: “ne kadar yalnızız değil mi, yeryüzünde?” O an bu cümleyi hiç düşünmemiştim. Şimdi düşünüyorum. Evet ne kadar yalnızız değil mi bu evrende?...

Sıradan bir günde durup dururken bir büyüğümden mesaj geldi: “ne kadar yalnızız değil mi, yeryüzünde?” O an bu cümleyi hiç düşünmemiştim. Şimdi düşünüyorum. Evet ne kadar yalnızız değil mi bu evrende? Bunu ailemden arkadaşlarından 1000km uzakta, yalnız kalınca hissedebildim ancak! Kötü bir hismiş. Eğer sosyal medyayı, her şeyi bıraktıysanız, Ve film izlemeden, kitap okumadan, hatta hiç bir faaliyet yapmadan 1 saat oturabilir misiniz? Ne çok bağımlısı olmuşuz, kendimizi dünyaya kaptırmanın… Kitap okumak bile bir kaçış aslında dünyadan… Ne kadar yalnızız bu dünyada ki sürekli kendimizi bir şeylere adıyoruz… Sıkı bağımlısıyız dünyanın. Bazen yemek, bazen temizlik, Habire kendimiz tatmin etmek için debelenip duruyoruz! Peki nedir acaba bu tatminsizlik dünyadan? Elimizdekiyle mutlu olmayı bilseydik belki de , bu kadar yalnız ve tatminsiz hissetmezdik?.. Bence pandemi bitsin de sosyalleşelim :) Bu izolasyon döneminde herkes bir felsefik düşüncelere dalmıştır.. İyi de oldu bir bakımdan yalnız çabalamayı yalnız ayakta kalmayı öğretti bir nebze!

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Lidya Kyla